رابطه تدریس خلاق با یادگیری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی مدرسه امید دختران شهریار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تدریس خلاق بر یادگیری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی مدرسه امید شهریار در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نظر هدف کاربردی می باشد.ابزار جمع آوری داده آماری پرسشنامه تدریس خلاق است که شامل مولفه های چالش، حمایت از ایده ها، اعتماد و اطمینان، مباحثه، تضاد، خطرپذیری، سرزندگی و پویایی و شادمانی و شوخ طبعی است. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و ورژن ۲۲ استفاده شده است.جامعه آماری تحقیق ۴۹ نفرو نمونه آماری با جامعه آماری برابر است. با توجه به نتایج آزمون اسپیرمن، ضریب همبستگی برای تدریس خلاق و یادگیری ۰/۴۰۷ و دارای علامت مثبت می باشدکه نشان دهنده شدت همبستگی بالا بین این دو متغیر است. مقدار عددی معناداری(sig) کمتر از ۰/۵ بوده؛ بنابراین بین این دو متغیر رابطه معنادار و مثبت وجود دارد و تدریس خلاق بریادگیری دانش آموزان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، خلاقیت ، یادگیری ، معلم