ارائه الگوی مطلوب برنامه درسی مطالعات اجتماعی براساس رویکرد نظریه سازنده گرایی اجتماعی

هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتبار یابی الگوی مطلوب برنامه درسی مطالعات اجتماعی مقطع متوسطه اول با توجه به رویکرد سازنده گرایی بود. روش مورد نظر تحلیل محتوای کیفی است. برای شناسایی الگوی مطلوب از طریق بررسی و مطالعه مبانی نظری مطالعات اجتماعی همچنین به دست آوردن تصویری از وضعیت موجود، تلاش شد با بهره گیری از نظر متخصصان و همچنین مروری بر منابع و مطالعات تخصصی، تصویری از وضعیت مطلوب ترسیم شود. لذا در این مرحله با بهره گیری از نمونه گیری هدفمند با استفاده از اسناد و مدارک و همچنین از طریق مصاحبه با ۱۲ نفر از کارشناسان برنامه ریزی درسی و آموزش مطالعات اجتماعی؛ زمینه شناسایی عناصر آموزش مطالعات اجتماعی الگوی مطلوب برنامه درسی مطالعات اجتماعی دوره متوسطه اول فراهم شد. نتایج بدست آمده بدین صورت مطرح شده که عناصر نه گانه برنامه درسی تربیت اجتماعی که شامل: اهداف کلی تربیت اجتماعی سازنده گرا، معلم تسهیل گر، ارزشیابی اصیل، محیط یادگیری سازنده دانش، دانش آموز فعال در ساخت دانش، تجربه های یادگیری، محتوا، جامعه و خانواده، روش های یاددهی_ یادگیری است که باید از سه حوزه مبانی برنامه ریزی درسی منطبق با برنامه درسی تربیت علوم اجتماعی سازنده گرا برگرفته شده باشد و در انتها با عناصر و رویکرد سازنده گرایی؛ چرخه فرایند تجربه یادگیری سازنده گرا با چهار مرحله (مفاهیم معلم (مفاهیم اولیه ذهن معلم. رویکرد و دیدگاه معلم و محتوا)، ایجاد فرصت یادگیری توسط معلم، ساخت ذهنی دانش آموز (ادراک و مفاهیم کسب شده توسط دانش آموز)، ظهور یادگیری (در خانه، جامعه و مدرسه)) را در پی دارد.

کلیدواژه ها:

الگو ، برنامه درسی ، سازنده گرایی ، طراحی ، مطالعات اجتماعی