فلسفه مسیری برای رسیدن به معماری باهویت در معماری معاصر ایران

یکی از مشکلات معماری کنونی ایران، توجه اندک به هویت معماری ایرانی است که موجب عدم وجود تعریفی دقیق، از معیارهای هویتی معماری معاصر ایران است؛ به طوریکه تنوع و تعدد دیدگاه های برگزیده، از اصلی ترین ویژگی های این معماری به شمار می رود. از طرفی دغدغه عمده فلسفه مفاهیم انتزاعی است؛ اما معماری با مواد و مصالح، کارفرما، طراحی، اجرا، بودجه و ... سروکار دارد. معماری یک فن است و نیازی به هیچ توجیه عقلی غیر از محاسبات کمی ذیل هرکدام از موارد ذکر شده ندارد. ا یران در برزخی بین بومی ماندن و جهانی شدن، در برزخی بین سنت و مدرنیته به سر می برد و ا ین در حالی است که هنوز بسیاری، درک و تصور روشنی از این مفاهیم ندارند و این مسئله باعث گردیده نه فرهنگ ایرانی در روندی نامنقطع، استمرار باید و نه دیگر فرهنگ ها به طور کامل شناخته شوند. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. گردآوری اطلاعات با استفادبه از منابع و اسناد کتابخانه ای صورت گرفته است. این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت داده ها از نوع کیفی می باشد. نتایج نشان می دهد که برای داشتن یک معماری با هویت و شاخص باید به چهار موضوع: ۱- شاخص بودن معمار ۲- طراحی معماری ۳- فناوری روز معماری ۴- موضوع کاربردی، توجه داشت.

کلیدواژه ها:

فلسفه ، معماری ، معماری معاصر ایران ، هویت و معماری