اثر دو داروی مکمل ترکیبی گیاهی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابت نوع ۲

افزایش شیوع دیابت به دلیل افزایش عادات غذایی ناسالم و سبک زندگی کم­تحرک موجب افزایش التهاب و عدم بالانس وضعیت گلایسمی و به دنبال آن سطح کیفیت زندگی کاهش می یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مکمل بربرین و شنبلیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ طراحی و انجام شد. یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده بر روی ۵۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. انتخاب شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و دارونما صورت گرفت و گروه مداخله به تعداد ۲۵ نفر که روزانه با دریافت ۳ کپسول ۵۰۰ میلی گرمی (۳۰۰ میلی گرم بربرین + ۲۰۰ میلی گرم پودر دانه شنبلیله) و گروه دارونما به تعداد ۲۵ نفر، روزانه ۳ کپسول ۵۰۰ میلی گرمی دارونما به مدت ۱۲ هفته دریافت کردند. ۱۷ نفر از هر گروه مورد مطالعه زن و ۸ نفر مرد بودند. در ابعاد کیفیت زندگی گروه مداخله افزایش معنی داری مشاهده شد و در گروه دارونما در پایان مطالعه فقط در ۳ مورد از ابعاد معنی دار شد. میانگین نمره خلاصه مولفه جسمی (PCS) از ابتدا تا هفته ۱۲ به طور قابل توجهی تقریبا در دوگروه مداخله (۰۵/۶ ± ۲۶/۴۹) و دارونما (۳۰/۵ ± ۲۸/۴۹) مشابه بود. تغییرات میانگین درون گروهی نمره خلاصه مولفه ذهنی (MCS) در ابتدای مطالعه در گروه مداخله (۰۰۱/۰=P) بیشتر از گروه دارونما (۴/۰=P) بود. از ابتدا تا انتهای اجرای پژوهش و مصرف مکمل ترکیبی در دو مولفه ارتباط معنی داری یافت نشد. ترکیب مکمل بربرین و دانه شنبلیله می تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی شده و در نتیجه می­توان از نقش ضد دیابتی و ضد التهابی آن حمایت کرد.

کلیدواژه ها:

بربرین ، دیابت نوع ۲ ، شنبلیله ، کیفیت زندگی ، وضعیت گلایسمیک