مدل اولویت بندی طرح های انتقال آب از حوضه های آبریز مشترک در ایران

یکی از مسائل مطرح در مدیریت منابع آب، اولویت بندی طرح هایی است که قبلا مطالعات اولیه اجرای آنها را مثبت ارزشیابی کرده است. در حال حاضر مدل ریاضی کاربردی برای پشتیبانی تصمیم گیری مدیران در اولویت بندی پایدار طرح های توسعه منابع آب ایران مورد استفاده نیست. با توجه به خصصویات متفاوت مسایل ذینفعان در ابعاد اقتصادی – اجتماعی، سیاسی و تفاوت اقلیم ساخت چنین مدلی برای شرایط ایران لازم است . تخصیص بهینه منابع مالی و سهولت درتصمیم گیری ها از نتایج کاربرد این مدل خواهد بود. نیز با لحاظ دیدگاه های بهره برداران و ذینفعان در مدل، ناسازگاری موجود بر سر اولویت بندی طرح های توسعه منابع آب، رفع خواهد شد. اما تهیه مدل اولویت بندی طرح ها در قدم اول، نیازمند استخراج معیارهای موثر و مورد نظر ذینفعان است. هدف این مقاله در قدم اول استخراج درخت معیارها است. بخاطر اینکه در ارزیابی، سنجش و پایش این معیارها انواع عدم قطعیتها بروز می کند، مدل ریاضی تصمیم گیری، می بایستی این عدم قطعیت ها را درک کند. تئوری فازی توانایی خوبی در مدل کردن این عدم قطعیت ها دارد. در یک مطالعه موردی، نتایج استفاده از یک مدل تصمیم گیری چند معیاره فازی برای اولویت بندی طرح های انتقال آب از حوضه های مشترک ارایه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بهم پیوسته منابع آب ، اولویت بندی ، انتقال بین حوضه ای ، تصمیم گیری فازی ، زاینده رود