کارکردهای کلامی تاویل در دیدگاه فیض کاشانی
محل انتشار: مجله فلسفه و کلام اسلامی، دوره: 51، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 29
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JITP-51-2_001
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
مسئله اصلی نوشتار حاضر تبیین نقش تاویل در اندیشه کلامی فیض کاشانی است. بدین ترتیب که نگارنده در تلاش است که مبتنی بر آثار این متکلم شیعی، به استخراج دیدگاه او در چگونگی ارتباط کلام و تاویل بپردازد. این متکلم عارف، تاویل پژوهی را رهیافتی در جهت فهم دین می داند؛ به طوری که غفلت از آن متکلم را در مسیر انجام رسالت های کلامی خویش به مخاطره می اندازد. می توان گفت سهمی که تاویل در فهم و تبیین و نیز تنظیم عقاید دینی دارد، به عنوان دو کارکرد اساسی تاویل در کلام پژوهی فیض است. در نظر او متکلم با غفلت از بحث تاویل، همچون کسی است که دین را در تاریکی می شناسد. تمثیل او به داستان مولوی در باب فیل و خانه تاریک، در فهم این مسئله نقش کلیدی دارد. سومین کارکرد تاویل از رهگذر مباحث انسان شناسی تشریح می شود. انسان به عنوان فاعل تاویل و تنها موجودی که تاویل گر است، خود نیز از ساختاری تشکیکی برخوردار است. نقش تاویل نفس در غایت علم کلام از ثمرات پیوندی است که بین کلام و تاویل برقرار می شود. سیر تاویل نفس آدمی سیری زیبایی شناسیک و هنرمندانه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نفیسه اهل سرمدی
استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه اصفهان
مهدی امامی جمعه
دانشیار گروه فلسفه اسلامی دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :