بررسی مشخصه های جنگل شناسی در توده آمیخته راش- ممرز (مطالعه موردی: قطعه بررسی دائمی، طرح جنگل داری نکا- ظالمرود، مازندران)

این قطعه بررسی دائمی با وسعت ۱/۶ هکتار در جنگلهای میان بند مازندران و سری سه از بخش پنج طرح جنگل داری نکا- ظالمرود قرار دارد. پس از محصور کردن قطعه نمونه و انجام آماربرداری صددرصد، پلاک فلزی نشانگر شماره هر پایه بر روی درختان نصب شد. پس از آن در هر طبقه قطری ده اصله از درختان برای تهیه منحنی ارتفاع اندازه گیری شدند. بعد از تعیین ارتفاع غالب توده، طبقات قطری درختانی که در هر آشکوب (طبقه های ارتفاعی) واقع شده اند، بدست آمد. در ادامه، فراوانی تعداد درختان در هر آشکوب براساس فراوانی تعداد درختان در طبقات قطری و رابطه بین قطر و ارتفاع درختان، محاسبه شد. بررسی های مربوط به ساختار توده، آشکوب بندی و تعیین سهم درختان صدمه دیده (توخالی، خشک سرپا، سرشکسته و افتاده) در توده انجام شد. براساس نتایج، جنگل مورد مطالعه دارای سه آشکوب، ساختار ناهمسال، ضریب دولیوکور ۲۷/۱ و تیپ غالب راش- ممرز است. رابطه قطر و ارتفاع با مدل S مطابقت می کند. افزایش ارتفاع درختان راش تا زمانی که به قطر برابرسینه ۴۵ سانتی متر برسند، بیش از زمانی است که این درختان در طبقات قطری بیشتر از ۴۵ سانتی متر جای می گیرند. درختان ممرز در رقابت با درختان راش، در جوانی با سرعت بیشتری خود را به ارتفاع بالاتر می کشانند؛ سپس با رشد بطئی ارتفاعی، بیشتر توان خود را صرف رویش قطری می کنند. درختان صدمه دیده، ده درصد حجم توده را تشکیل می دهند که یک سوم از آن را درختان توخالی، یک سوم را نیز درختان سرشکسته و یک سوم دیگر به درختان افتاده و خشک سرپا مربوط می شود.

کلیدواژه ها:

ساختار ، خشکه دار ، قطعه بررسی دائمی ، آشکوب ، ضریب قدکشیدگی ، درختان صدمه دیده