طراحی، ساخت و آزمون اثربخشی نرم افزار تلفن همراه "بابایی"، آموزش روانشناختی دلبستگی محور پدران برای حمایت عاطفی و هیجانی ازهمسر باردار خود

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 99

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MOTHERCON01_062

تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1402

چکیده مقاله:

تولد فرزند مرحله ای مهم در ساختار ارتباطی خانواده است و علیرعم شادی ای که به همراه می آورد چالشهایی را نیز پیش روی والدین جدید ایجاد می کند. زنان در دوران بارداری نیازمند دریافت مراقبتها و حمایتهای روانشناختی بیشتری برای کنار آمدن با شرایط جدید خود هستند. ضمن آنکه درصد بالایی از آنها پاره ای تغییرات خلقی را نیز تجربه می کنند. یکی از مهمترین منابع حمایتی شوهران (یا همان پدران آینده) هستند ولی بسیاری از مردان تصور می کنند مساله بارداری موضوعی زنانه است و بنابراین نقشی برای خود در این فرایند نمی بینند. همین برداشت می تواند موجب کاهش ارتباط زوجین و افزایش تنشهای مادر باردار شود. امروزه تلفن های همراه به دلیل سهولت دسترسی به یکی از روشهای مهم و موثر برای انتقال اطلاعات و آموزش تبدیل شده است. مطالعه ی حاضر با هدف سنجش اثربخشی نرم افزار تلفن همراه آموزش روانشناختی دلبستگی محور پدران در انتظار فرزند بر ارتقاء بهداشت روان مادران باردار انجام شده است.در مرحله نخست این پژوهش: نرم افزار آموزش روانشناختی دلبستگی محور "بابایی " برای پدران در انتظار فرزند. طراحی و تولید شد. بدین منظور ابتدا نیازهای روانشناختی مادران باردار و نیازهای آموزشی پدران منتظر فرزند شناسایی و طبقه"بندی شده و سپس در تعاملی میان رشته ای از متخصصان روانشناسی، مهندسی نرم افزار و علوم تربیتی راه حل های فناورانه برای پاسخ به این نیازها بررسی و طراحی شد. اپلیکیشن "بابایی " جهت آموزش با سیستم فلش کارت با دو تکرار سه و ده روزه طراحی شده است. آموزشهای دلبستگی محور درون نرم افزار به صورت متنی, پادکست. موشن گرافی و ویدئو طراحی شده اند و در قالب ۳۵ فلش کارت و سه سناریوی تصمیم گیری به مخاطب ارائه می شوند. کل مدت تعریف شده ی استفاده از نرم افزار ۴۵ روز می باشد. روایی محتوایی " بابایی " توسط متخصصان روانشناسی و دلبستگی, و اعتباریابی راه حل های فناورانه با استفاده از تست کاربرد پذیری توسط متخصصان یادگیری الکترونیکی انجام شد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدعلی مظاهری

استاد گروه روانشناسی دانشگجاه شهید بهشتی، تهران، ایران

فاطمه رئیسی

دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

پریساسادات موسوی

استادیار پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

بهار بندعلی

استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران