واکاوی غیر متمرکز سازی مدرسه ها در نظام آموزشی ایران

مطابق با نظریه تاریخی، تقریبا همه آموزش ها به صورت خصوصی ارائه می شدند. اما از قرن نوزدهم در اروپا و اوایل قرن بیستم در سایر نقاط جهان، دولت ها مسئول آموزش شهروندان خود شدند. قبل از آن، تقریبا همه آموزش ها توسط کلیسا و سایر انجمن های مذهبی و یا معلمان خصوصی انجام می شدند. تحولات اقتصادی و جهانی سازی نیز در دو دهه اخیر قرن گذشته باعث کاهش نقش دولت و تاثیرگذاری بر رابطه نظام سیاسی با نهادهای اجتماعی، از جمله آموزش و پرورش، شده است. آموزش و محیط های آموزشی بیشترین تاثیر را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع دارند. برای اصلاح کالبد آموزش و پرورش، لازم است فضاهای مناسبی برای رشد فیزیکی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان فراهم شود. محققان روانشناسی محیط نیز با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی، به نکات مهمی مانند اندازه مدرسه و نورپردازی توجه کرده اند که در این مقاله به بررسی دقیق تر آنها پرداخته خواهد شد. در ادامه، مقایسه نمونه هایی از مدارس موجود و مدارس مطلوب ساخته شده را بررسی خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، اروپا ، کلیسا ، نظام سیاسی ، آموزش و پرورش.