مقایسه پنج روش نمونه برداری فاصله ای برای برآورد ویژگی های کمی در جنگلهای زاگرس

استفاده از روش­های نمونه­برداری فاصله­ای در مدیریت جنگل­های زاگرس کاربرد گسترده­ای دارد. در تحقیق حاضر، برآورد ویژگی­های کمی روش­های نمونه برداری نزدیکترین فرد، نزدیکترین همسایه، دومین نزدیکترین همسایه، روش ترکیبی و نقطه مشترک مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روش نمونه برداری نزدیکترین فرد با برآورد کننده­های Morisita، Byth & Ripley و Cottam et al. و روش نزدیکترین همسایه با برآورد کننده های Byth & Ripley و دو برآورد کننده Cottam & Curtis۱ و Cottam & Curtis۲ نیز مورد بررسی قرار گرفت. موقعیت کل درختان و درختچه های یک قطعه جنگل به مساحت ۵۳ هکتار واقع در شهرستان اردل استان چهارمحال و بختیاری ثبت گردید. با داشتن مقدار واقعی تعداد درختان در هکتار و درصد تاج پوشش و همچنین میزان برآوردی آنها، اریبی در هر تکرار به دست آمد. اختلاف مقدار اریبی با مقدار واقعی (برای آزمون اریبی) با آزمون t تک نمونه ای و تجزیه واریانس با آزمون گیمز هاول بررسی گردید. نتایج بدست آمده از ارزیابی برآورد تعداد در هکتار نشان می­دهد که، اختلاف میانگین­ها فقط در روش نزدیکترین همسایه با برآورد کننده Cottam & Curtis۱ معنی­دار نمی­باشد و در سایر روش­ها اختلاف معنی­دار است. در محاسبه درصد تاج پوشش نیز، اختلاف میانگین­ها فقط در دو روش دومین نزدیکترین همسایه و روش ترکیبی معنی­دار نیست و در سایر روش­ها معنی­دار می­باشد. بر اساس نتایج این تحقیق پیشنهاد می­شود که برای برآورد تعداد در هکتار از روشCottam & Curtis۱  و برای برآورد درصد تاج پوشش از روش­های نمونه­برداری ترکیبی و دومین نزدیکترین همسایه استفاده شود.

کلیدواژه ها:

نزدیکترین فرد ، نزدیکترین همسایه ، دومین نزدیکترین همسایه ، روش ترکیبی و نقطه مشترک