پایش آلایندگی رودخانه خرم رود-استان لرستان به کمک شاخص زیستی درشت بی مهرگان کفزی
محل انتشار: مجله بوم شناسی آبزیان، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAEJ-12-4_006
تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1402
چکیده مقاله:
فعالیت های انسانی عامل اصلی آلودگی رودخانه ها است که همواره کیفیت آب رودخانه ها را تحت تاثیر قرار می دهند. در این مطالعه ساختار جمعیتی بزرگ بی مهرگان کفزی به عنوان شاخص زیستی به منظور ارزیابی کیفی آب رودخانه خرم رود مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور تعداد ۴ ایستگاه نمونه برداری در مسیر رودخانه انتخاب شده، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته و نمونه برداری درشت بی مهرگان کفزی به صورت ماهانه در یک بازه زمانی یکساله (از دی ماه ۱۳۹۷تا آذر ماه ۱۳۹۸) در هر ایستگاه انجام شد. در مجموع تعداد ۲۶ خانواده متعلق به ۱۴ راسته از درشت بی مهرگان کفزی شناسایی شدند که خانواده های شیرونومیده، باتیده و سایکودیده به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بودند. نتایج فاکتورهای فیزیوشیمیایی نشان داد کمترین و بیشترین دمای آب ثبت شده به ترتیب در آذر ماه ۰.۵۷± ۸.۶۶ و در تیر ماه ۰.۵۷± ۲۳.۶۶ درجه سانتی گراد، بالاترین میانگین اکسیژن محلول در اسفند ماه معادل ۰.۲۸± ۵.۸۳ میلی گرم بر لیتر در ایستگاه ۱ و کمترین مقدار آن ۰ میلی گرم بر لیتر در در ایستگاه ۴ بود. مقدار pH با حداقل ۰.۸۶± ۶ در دی ماه و حداکثر ۰.۰۰ ± ۸ در خرداد ماه ثبت گردید. میانگین تغییرات نیتریت در ایستگاه های مختلف، نوسان اندکی نشان داد اما در تمامی ایستگاه ها بالاتر از حد مجاز بود. بیشترین مقدار نیترات در ایستگاه ۳ در خردادماه معادل ۵.۷۷± ۳۶.۶۶ و کمترین آن در ایستگاه ۱ در آذرماه معادل۰.۰۰ ± ۲ میلی گرم بر لیتر ثبت شد. بررسی تغییرات فصلی تراکم موجودات شناسایی شده نیز نشان دهنده تراکم حداکثری در فصل پاییز و تراکم حداقلی در فصل زمستان بود. نتایج تغییرات شاخص های کیفی (BMWP ،ASPT) و شاخص های غنا و تنوع (شانون- وینر، مارگالف) بر اساس درشت بی مهرگان کفزی نشان داد آب رودخانه خرم رود در طبقه آب های با آلودگی متوسط قرار دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پریا درویشی
Department of Fisheries, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran.
آرش جوانشیر
Department of Fisheries, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran.
سهیل ایگدری
Department of Fisheries, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran.
منوچهر نصری
Department of Fisheries Sciences and Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Lorestan University, Khorramabad, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :