عبدالرحمن بن رستم ایرانی بنیان گذار سلسله آل رستم اباضی

ایرانیان بعد از فروپاشی ساسانیان، مدت­ها موفق به ایجاد نظم سیاسی نشدند. نخستین دولتی که آنها تاسیس کردند، در خارج از مرزهای ایران بود. این دولت گرایشی به ایرانی گری نداشت، اما تاکید منابع بر نژاد بنیان گذار آن، نشانگر اثرات پیشینه تاریخی او بر ساختار دولت تازه تاسیس است. مسئله اصلی مقاله آن است که چگونه عبدالرحمن بن رستم بسیار فراتر از مرزهای سیاسی- جغرافیایی ایران، با استفاده از آموزه­های اسلامی توانست یک دولت موروثی تشکیل دهد؟ این پژوهش نشان می­دهد که عبدالرحمن با استفاده از اندیشه­های خوارج و به ویژه اباضی و تاکید آنها بر اصل فضیلت و تضاد عرب- بربر فضای سیاسی- اجتماعی، زمینه­های لازم را برای تشکیل یک دولت جدید در شمال آفریقا فراهم کرد. شاید او در آغاز به اصول اباضیه پایبند بود، اما پس از انتخاب فرزندش عبدالوهاب به عنوان جانشین خود، راه دیگری را پیمود؛ هرچند به طور قطع نمی­توان این کار او را متاثر از پیشینه خانوادگی اش دانست.

کلیدواژه ها:

Abd al-Rahman ibn Rustam ، Abadhi ، Maghreb ، Tiaret ، Imamat ، Al-e-Rustam. ، عبدالرحمن بن رستم ، اباضیه ، مغرب ، تاهرت ، امامت ، آل رستم