اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن­ گزینی بر جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه در دانش ­آموزان دختر دوره اول متوسطه در شهر تهران صورت گرفته و ­روش پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی با طرح پیش­ آزمون- پس­ آزمون با گروه آزمایش و گواه، و پیگیری یک­ ماهه بوده است. جامعه آماری تحقیق، دانش­ آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه نوزده از شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ را شامل می شود و برای تعیین نمونه، چهل دانش­ آموز به صورت تصادفی ساده در دو گروه بیست نفره قرار گرفته ­اند. ابزار پژوهش، «مقیاس ارزیابی جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه» در تحقیق احمدی و ابوالمعالی الحسینی (۱۳۹۶) بوده و برای گروه­ آزمایش، برنامه مداخله آموزش تلفیقی صلح و حسن­ گزینی، شامل هشت جلسه نوددقیقه ­ای طی هشت هفته مداوم اجرا شده است. در پایان از هردو گروه، پس ­آزمون و یک ماه بعد، آزمون مرحله پیگیری گرفته شد. داده­ های گردآوری شده به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری­ های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شده اند و یافته ­ها نشان می دهند آموزش تلفیقی صلح و حسن­ گزینی بر جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه در دانش­ آموزان دختر دوره اول متوسطه اثر مثبت داشته است (۰۱/۰>P). از آموزش تلفیقی صلح و حسن­ گزینی می­ توان به عنوان روشی کارآمد برای افزایش دادن جهت گیری مثبت دانش­ آموزان درخصوص مدرسه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تلفیق آموزش ، صلح ، حسن گزینی ، جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه