مدل سازی انتشار گازهای گلخانه ای در کشت و صنعت نیشکر استان خوزستان
محل انتشار: فصلنامه علوم و مهندسی آبیاری، دوره: 46، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISE-46-2_004
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1402
چکیده مقاله:
در سال های اخیر، خاک ورزی بیش از حد، سوء مصرف کود های شیمیایی و تغییر کاربری اراضی کشاورزی، سبب تولید گازهایی مانند اکسید نیتروس، متان و اکسید نیتریک و غیره شده است. پژوهش حاضر، با هدف تعیین نرخ تصاعد گازهای مذکور در اراضی تحت کشت نیشکر انجام شده است. با استفاده از نرم افزار DAYCENT ، انتشار گازهای مذکور در ایستگاه های کشت و صنعت حکیم فارابی، میرزا کوچک خان، امیرکبیر، دعبل خزایی، سلمان فارسی، امام خمینی، دهخدا، کارون و هفت تپه شبیه سازی و سپس پتانسیل گرمایش جهانی، بهدست آمد. به منظور بررسی دقت شبیهسازی، از آماره های ضریب تعیین، خطای حداکثر، ریشهی میانگین مربعات خطا و ضریب جرم باقیمانده استفاده شد. نتایج داده های مشاهده شده در ایستگاه شوشتر، میانگین متان ۱۰۲، اکسید نیتروس هفت و اکسید نیتریک ۳۳ کیلوگرم در هکتار و برای ایستگاه آبادان شار متان مدل شده ۹۵، اکسید نیتروس هفت و اکسید نیتریک ۳۶ کیلوگرم در هکتار در سال بهدست آمد. نتایج مدل شده در ایستگاه شوشتر، میانگین متان ۱۶۰، اکسید نیتروس دو و اکسید نیتریک چهار کیلوگرم در هکتار بهدست آمد و برای ایستگاه آبادان شار متان مدل شده ۱۲۰، اکسید نیتروس دو و اکسید نیتریک شش کیلوگرم در هکتار در سال بهدست آمد. با توجه به نتایج شاخص های آماری در هر سه گاز اکسید نیتروس، متان و اکسید نیتریک بهترتیب، ضریب تعیین (۹۸/۰، ۹۹/۰ و ۷۷/۰)، ریشهی میانگین مربعات خطا (۰۵۵۸۰۸/۰، ۳۱۰۲۱۸ /۰و ۰۳۸۸۴۲/۰) و کارایی مدل (۶۱۹۰۰۲/۰، ۸۵۴۵۴۳/۰ و۷۶۷۲۰۵/۰) مدل DAYCENT دقت قابل قبولی را برای هر سه گاز نشان داده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین مرادی مجد
دکتری اقلیم شناسی کشاورزی، گروه اقلیم شناسی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
غلامعباس فلاح قالهری
استاد آب و هواشناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
منصور چترنور
پژوهشگر بخش ارزیابی اراضی، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :