تاثیر دو رقم گیاه فلفل روی پارامترهای زیستی و رشد جمعیت شته سبز هلو، Myzus persicae و واکنش تابعی بالتوری سبز،Chrysoperla carnea در دو نوع سامانه کشت خاکی و هیدروپونیک

در این تحقیق، پارامترهای زیستی و رشد جمعیت شته سبز هلو،  Myzus persicaeپرورش­یافته روی دو رقم فلفل الگانت و جلاپینو در دو نوع سامانه کشت خاکی و هیدروپونیک و واکنش تابعی لاروهای سن سوم بالتوری سبز Chrysoperla carnea نسبت به این آفت در دمای ۲±۲۵ درجه­ی سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۶۵ درصد و دوره­ نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) و نرخ خالص تولیدمثل (R۰) شته روی رقم جلاپینو در کشت خاکی (به­ترتیب ۲۸۱/۰ بر روز و ۸۹/۶۲ بر نسل) و کمترین مقدار آن­ها روی رقم الگانت در کشت هیدروپونیک (به­ترتیب ۱۷۴/۰ بر روز و ۱۴/۳۴ بر نسل) محاسبه شد. واکنش تابعی لارو سن سوم شکارگر نسبت به پوره­های این آفت در تمام تیمارها از نوع دوم به دست آمد. نرخ حمله­ (a) شکارگر در تیمارهای مختلف بین ۰۴۲۲/۰ تا ۰۶۷۴/۰ بر ساعت و زمان دستیابی (Th) آن بین ۱۹۱۵/۰ تا ۲۱۹۱/۰ ساعت متغیر بود. نتایج نشان داد که رقم جلاپینو در کشت خاکی به علت دارا بودن بیشترین میزان r رقم مطلوب­تری برای نشوونما و تولیدمثل شته سبز هلو به حساب می­آید. در مقابل، رقم الگانت در کشت هیدروپونیک به دلیل دارا بودن کمترین میزان r از مطلوبیت کمتری برای شته سبز هلو برخوردار است. همچنین، با توجه به پارامترهای واکنش تابعی، به نظر می رسد ارقام الگانت و جلاپینو در کشت هیدروپونیک در مقایسه با کشت خاکی از کیفیت مناسب­تری برای اعمال کنترل بیولوژیک روی این آفت برخوردار می­باشند.

کلیدواژه ها:

ارقام فلفل ، برهم کنش شکار- شکارگر ، بالتوری سبز ، سامانه کشت ، شته سبز هلو