مسیریابی براساس متریک های تحرک با منطق فازی درشبکه های موردی سیار

شبکه های موردی سیار به علت متحرک بودن هریک از نودهای آن زیربنای ثابت یا متمرکزی ندارند بنابراین توپولوژی های آن همیشه درحال تغییر است ویژگی مهم این نوع شبکه ها تحرک گره و انرژی گره ها می باشد بنابراین مسیریابی دراین نوع شبکه ها تحت تاثیر حرکت گره ها انرژی گره ها پهنای باند موانع یا محدودیت ارتباط بی سیم قرارمیگیرد روشهای مسیریابی مختلفی وجود دارند اما نکته مهم این است که توپولوژی های شبکه به علت حرکت نودها دائما درحالت تغییر می باشد و این امر موجب می شود که مسیریابی دراین نوع از شبکه ها مشکل و چالش برانگیز باشد از این رو دراین مقاله با فازی کردن برخی ازمتریک های تحرک سعی داریم مسیر بهینه ای درالگوریتم مسیریابی پیدا کنیم نتایج حاصل از آزمایش ها نشان میدهد که رویکردهای پیشنهادی از کارایی قابل توجهی درپروتکل های مسیریابی درشبکه موردی سیار برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی سیار ، مدل تحرک ، پروتکل مسیریابی ، منطق فازی ، انرژی نودها