بررسی وضعیت توسعه شهر هوشمند در کلانشهر مشهد

امروزه شهرهای بسیاری در جهان، سعی در سیاستگذاری به منظور تبدیل به شهری هوشمند را دارند. هدف شهر هوشمند افزایش کیفیت زندگی شهری با رویکرد توسعه پایدار است. ایده ایجاد شهرهای هوشمند که بحث جدیدی در برنامه ریزی شهری است، در دو دهه اخیر مطرح شده و مولفه های آن به طور کامل مورد تعریف و شناسایی قرار نگرفته است.در پژوهش حاضر بررسی میزان توسعه هوشمند سازی شهر مشهد با توجه به شاخص های یک شهر هوشمند و ارائه راهکارهایی برای بهبود وضع موجود است . روش تحقیق توصیفی – پیمایشی از نوع کاربردی است . جامعه آماری مدیران و مسئولین شهرداری مشهد و سازمانهای وابسته به آن انتخاب شده اند و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۱۲ نفر برآورد گردیده است . ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده که دارای ۱۹ سوال بوده است . برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و ازمون T تک نمونه ای استفاده شده است . تحلیل پرسشنامه برای مقایسه وضعیت فعلی شهر مشهد با شاخص های یک شهر هوشمند نشان می دهد که با توجه به نتایج و با اطمینان ۹۵٪، می توان گفت که در مقایسه با شاخص های شهر هوشمند و آرمان های شهری مشهد، فاصله قابل توجهی وجود دارد و بررسی پرسشنامه و ارائه نتایج آن می تواند به ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود وضعیت شهر مشهد به عنوان کلان شهر مذهبی کمک کند.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، سیاستگذاری ، چشم انداز شهری ، مدیریت شهری ، مشهد