تاثیر زنجبیل بر کیفیت باروری و جوجه درآوری اسپرم منجمد- ذوب شده در خروس مادر گوشتی

هدف این پژوهش، مطالعه اثر پودر زنجبیل بر فراسنجه های اسپرم، باروری و نرخ جوجه درآوری نمونه های منی اخذ شده از خروس های مادرگوشتی تغذیه شده با زنجبیل بود. این پژوهش با تعداد ۲۷ قطعه خروس مادر گوشتی راس ۳۰۸ با سن ۴۷ هفته و به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و نه تکرار در هر تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد (عدم تغذیه پودر زنجبیل)، تغذیه روزانه ۵/۷ گرم پودر زنجبیل و تغذیه روزانه ۱۵ گرم پودر زنجبیل در کیلوگرم جیره بود. پس از گذشت یک دوره عادت دهی (۴۸- ۴۷ هفتگی) و یک دوره دو هفته ای تغذیه پودر زنجبیل (۵۰-۴۹ هفتگی)، فراسنجه های کیفی اسپرم طی هشت هفته (۵۱ تا ۵۸ هفتگی) پس از یخ گشایی ارزیابی شد. نمونه های منی هفته های ۵۹ و ۶۰ پس از یخ گشایی برای ارزیابی نرخ باروری و جوجه درآوری، به ۶۰ قطعه مرغ مادرگوشتی (۲۰n=) تلقیح شد. نتایج نشان داد، تحرک کل و پیش رونده و زنده مانی اسپرم در پرندگانی که سطح ۵/۷ و ۱۵ گرم پودر زنجبیل دریافت کرده بودند نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد (۰۵/۰>P). بالاترین عملکرد غشای پلاسمایی در پرندگان دریافت کننده سطح ۱۵ گرم پودر زنجبیل مشاهده شد (۰۵/۰>P). فراسنجه ناهنجاری اسپرم تحت تاثیر تیمار آزمایشی قرار نگرفت (۰۵/۰P). در کل، نتایج این پژوهش نشان از تاثیرات مثبت تغذیه ی پودر زنجبیل بر کیفیت اسپرم، باروری و جوجه درآوری خروس های مادرگوشتی پس از یخ گشایی داشت.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، تلقیح ، جنبای ، عملکرد تولیدمثل ، ناهنجاری اسپرم ، یکپارچگی غشا