نخبگان و اثر بخشی مدیریت دانش در رشد ، تحول و ارتقا صنعت برق

ما در عصر دگرگونیهای محیطی، خواه اجتماعی ،سیاسی و خواه اقتصادی زندگی می کنیم چرا که از اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی گرفته تا تحولات درون سازمانی، این نیاز را به رهبران سازمانها هر لحظه یادآوری می نماید که افزایش بهره وری و ارتقا سیستم های سنتی شرط تعالی سازمان می باشد. بلاشک هرگونه تغییر نیازمند کارکنان ومدیرانی است که انطباق پذیر باشند. از طرف دیگر بررسی ها نشان داده است که گوی رقابت آینده را مدیرانی خواهند برد که بتوانند به طور اثربخش و نتیجه بخش با منابع انسانی خودارتباط برقرار کنند و جزء باهوش ترین افراد باشند. همچنین دانشمندان دریافته اند که یک مدیر و رهبر علاوه بر داشتن بهره هوشی (IQ) بالا باید دارای مشخصات دیگری همچون ریسک پذیری، مهارت های اجتماعی، همدلی با دیگران، هدایت احساسات در جهت اهداف خاص برای تمرکز توجه و ایجاد انگیزه و توانایی تنظیم روابط با دیگران باشد. از آنجائیکه دانش قدرت است، سرمایه های دانش هر سازمانی موفقیت اجرایی آن را تعیین می کنند،از سوی دیگر نخبگان علمی یک جامعه بعلت استعداد های بالقوه و بالفعل که در وجود آنها تجلی یافته است این وظیفه خطیر را برعهده دارند تا با اعمال مدیریت دانش باعث افزایش بهره وری سیستم شوند. هنر مدیریت نخبگان، مدیریت دانش است. مدیریت دانش به این معناست که ما به تنهایی افراد را مدیریت نمی کنیم. بلکه بیشتر دانش است که آنها را اداره می کند. با تصویب قانون جذب و نگهداری نخبگان توسط هیئت دولت و ابلاغ نظامنامه آن در شرکت های زیر مجموعه وزارت نیرو بکارگیری نخبگان تسهیل گردیده است و قدم های اولیه در این راستا برداشته شده است ولی اجرای این قانون نیز دارای نواقصاتی است که باید مرتفع گردد تا هم از انگیزه های نخبگان برای مهاجرت کاسته شده و هم با استفاده مطلوب از توانائیهای آنان زمینه رشد و توسعه داخلی و افزایش بهره وری سازمانها فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

نخبگان ، رهبران تحول ، مدیریت تغییر ، مدیریت نخبگان ، خصوصی سازی ، مدیریت دانش و افزایش بهره وری