بررسی رسوبات آبرفتی دشت شیراز (نقشه ١:٢۵٠٠٠ آفترک) با استفاده از اطلاعات حاصل از ژئوفیزیک و لوگ چاه ها

شهر شیراز، یکی از پنج شهر بزرگ ایران و مرکز استان فارس است آه بر روی دشت وسیعی حاصل از آبرفت های رودخانه خشک ، نهراعظم و چنار راه دار قرار گرفته است . جهت شیب آلی دشت شیراز از شمال غرب به جنوب شرق است آمینه ارتفاع در قسمت جنوبی به ١۴٣٠ متر و بیشینه ارتفاع در قسمت غربی برابر با ١٧۵٠ متر می باشد با توجه به اطلاعات حاصل از ژئوفیزیک دشت شیراز و همچنین چاه های اآتشافی موجود در دشت هر چه به سمت حوضه آبریز دشت شیراز (دریاچه مهارلو ) حرآت آنیم رسوبات دانه ریز تر شده و مقاومت مخصوص آنها کاهش می یابد . دشت شیراز از لحاظ تکتونیکی به صورت پایین افتادگی است که سنگ آف آن بیشتر از سازند مارنی رازک و به مقدار آمتر آهک و در بعضی نقاط آنگلومرا است. پایین افتادگی در دشت باعث شده آه در بعضی نقاط آبرفت پر ضخامت تشکیل شود .سنگ آف دشت شیراز( با توجه به اطلاعات ژئوفیزیکی)دارای چین خوردگی است و باعث بوجود آمدن ناودیس ها و تاقدیس هایی در زیر آبرفت شده است.

کلیدواژه ها:

دشت شیراز ، حوضه آبریز ، دریاچه مهارلو ، سنگ بستر