اثر دگرآسیبی گونه سمر Prosopis juliflora (SW) DC بر خصوصیات سبز شدن گونههای مغیر و گبر
محل انتشار: مجله جنگل ایران، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 130
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJF-13-1_007
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1402
چکیده مقاله:
هدف این تحقیق، بررسی تاثیر دگرآسیبی گونه سمر (Prosopis juliflora(SW) DC) بر سبز شدن، شاخص بنیه بذر، طول ریشهچه و ساقهچه دو گونه جنگلی مغیر و گبر در استان هرمزگان در جنوب ایران است. در تابستان ۱۳۹۹، ۱۵ بذر از گونههای هدف در خاک جمعآوری شده از زیر، حاشیه و چهار متری لبه تاج از پنچ پایه سمر و همچنین خاک آغشته به پودر برگ سمر (۰، ۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ گرم در هر کیلوگرم خاک فضای باز) کشت و با آب مقطر آبیاری شدند و هر دو روز یکبار سبز شدن آنها ثبت شد. در انتها طول ریشهچه و ساقهچه بذرهای سبزشده اندازهگیری و متغیرهای مورد نظر با استفاده از آنالیز آماری GLM، تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که درصد سبز شدن گونه گبر در خاک عرصه (۷۴/۲۰ درصد) بهطور معنیداری بیشتر از گونه مغیر است. طول ریشهچه در گونه مغیر (۱۴/۵ سانتیمتر) در خاک عرصه بیشتر از گبر بود، ولی در خاک آغشته به پودر برگ ۵۳/۰ سانتیمتر کمتر از گبر بود. طول ریشهچه و ساقهچه در فضای باز (۸۸/۵ و ۳۴/۴ سانتیمتر) بهطور معنیداری بیشتر از خاک زیر تاج سمر بود. درصد سبز شدن (۵/۱۷ درصد)، شاخص بنیه بذر (۴۰/۱۳) و طول ساقه چه (۲۲/۴ سانتیمتر) نیز در تیمارهای کنترل بیشتر از غلظت بود. اثرهای متقابل گونه×موقعیت خاک بر شاخص بنیه بذر (۴/۴)، طول ریشهچه (۱۱/۳ سانتیمتر) و ساقهچه (۴۸/۲ سانتیمتر) نشان داد که متغیرهای مورد نظر در گونه مغیر تحت تاثیر محل جمعآوری خاک هستند و در زیر تاج کمترین مقدار خود را دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم مصلحی
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان
اکرم احمدی
مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان
اصغر بیژنی
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان سیریک
ملیحه صادقی
کارشناس مرکز تحقیقات هرمزگان
مجید حسنی
محقق موسسه جنگلها و مراتع
سید موسی صادقی
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور