برآورد خطر لرزه ای جنوب ایران مرکزی

فلات ایران محل تلاقی صفحه های عربستان (عربستان - آفریقا)، هند(هند- استرالیا) و اوراسیا (اروپا- آسیا) می باشد. با تداوم حرکت صفحه ها شاهد فعالیت های لرزه ای در اغلب نقاط ایران هستیم. پهنه بندی خطر زمین لرزه بر اساس شناسایی چشمه های لرزه ای و بر مبنای پارامترهای حرآت نیرومند زمین نظیر شتاب، سرعت و تغییر مکان و با در نظر گرفتن دوره بازگشت معین رویداد زمین لرزه در آن منطقه تعریف می شود. مطالعه و انتخاب هر روش در براورد خطر بسته به نوع و کیفیت داده ها و دقت مورد نیاز متفاوت می باشد. منطقه مورد مطالعه به لحاظ لرزه خیزی در ایالت های زاگرس و ایران مرکزی قرار دارد که در این مطالعه کل منطقه توسط روش های ارزیابی خطری احتمالاتی و قطعی مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت نقشه خطر لرزه ای منطقه به دست آمد. به وسیله این نقشه برای دوره بازگشت های مختلف فرکانس وقوع زلزله در هر منطقه را مشخص کرد. با مشاهده دامنه تغییرات رنگی در نقشه های بدست آمده برای هر دوره بازگشت می توان دریافت که در منطقه ایران مرکزی در دوره های بازگشت متفاوت، تغییرات شتاب به آسانی قابل مشاهده است درحالیکه در زاگرس تغییرات، اینگونه نیست که این امر را می توان به تفاوت ویژگی های لرزه خیزی زاگرس و ایران مرکزی نسبت داد، چراکه زاگرس منطقه ای فعال با لرزه خیزی پیوسته و ایران مرکزی منطقه ای با لرزه خیزی ناپیوسته و دوره بازگشت های طولانی می باشد.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی خطر زمین لرزه ، حرکت نیرومند زمین ، دوره بازگشت ، ارزیابی خطر ، لرزه خیزی ، روش های احتمالاتی و قطع