بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت به مادران بر بهزیستی هیجانی،روا نشناختی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه

باتوجه به اهمیت تاثیر سلامت روانی کودکان مبتلا اختلال نقص توجه بر خویش، خانواده و جامعه پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت به مادران بر بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه انجام شد. طرح پژوهش توصیفی و از نوع نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه ی پژوهش کلیه ی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و مادران شان در شیراز بودند که در سال ۱۴۰۲ در این شهر سکونت داشتند. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از این کودکان به همراه مادران شان بود که به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت جایگزینی تصادفی در دوگروه کنترل و آزمایش (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند و مادران کودکان گروه آزمایش تحت آموزش برنامه فرزندپروری مثبت قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه ی بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی کی یز و ماگیارمو و آموزش برنامه فرزندپروری مثبت ساندرز و همکاران بود. پرسشنامه ها بعد از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS- ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل در سطوح توصیفی و استنباطی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰≥ p و آموزش برنامه فرزندپروری مثبت به مادران بر بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه تاثیر معناداری دارد. باتوجه به نتایج پژوهش می توان امیدوار بود که آموزش برنامه فرزندپروری مثبت به مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه می تواند در جهت کاهش علائم سایر اختلالات روانی این کودکان موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

نقص توجه ، فرزندپروری ، بهزیستی هیجانی ، روان شناختی و اجتماعی