بکارگیری روش رادار نفوذی به زمین جهت مطالعات ژئوتکنیکی بنای تاریخی سی و سه پل اصفهان

در پژوهش حاضر از روش غیرمخرب رادار نفوذی به زمین (GPR) به­منظور شناسایی وضعیت مصالح بکاررفته و ناپیوستگی های ساختاری بنای تاریخی سی وسه پل اصفهان استفاده شده است. برای این منظور ابتدا با استفاده از یک الگوریتم تفاضل محدود دوبعدی بهبود یافته، پاسخ GPR مدل های مصنوعی متناظر با ساختارهای ژئوتکنیکی متداول همانند زمین لایه ای، استوانه افقی و منشور دوبعدی شبیه سازی شد. سپس با استفاده از یک سیستم GPR مجهز به آنتن های پوشش دار با فرکانس مرکزی ۵۰۰ مگاهرتز، تعداد ۴۶ پروفیل GPR شامل ۳۶ پروفیل عرضی در راستای شرقی- غربی عمود بر امتداد پل، ۷ پروفیل طولی در عرشه پل در راستای شمالی- جنوبی به ­موازات امتداد پل و ۳ پروفیل عرضی از پایه های پل برداشت شد. پردازش و تفسیر نگاشت های راداری نشان می دهد که در مقاطع طولی و عرضی، اشیاء و مصالح مختلف عمدتا شامل تیرآهن و میلگرد تقویتی، بلوک های سنگی، الوارهای چوبی و نیز ناپیوستگی و نشست، در جای جای پل قابل مشاهده است که اسلب های بتنی تقویت شده با تیرآهن و میلگرد، عمدتا مربوط به مرمت های جدید پل بوده و بخش های تقویت شده با بلوک های سنگی و الوارهای چوبی، اکثرا قدیمی است که متحمل نشست و شکستگی های متعددی گردیده اند.

کلیدواژه ها:

Ground- Penetrating Radar (GPR) ، Numerical modeling ، Geotechnical targets ، ۳۳ pole bridge in Isfahan ، Discontinuity ، GPR Profile