بررسی روش ارزیابی تعیین سطح تماس سیالات با استفاده از ترمودینامیک تعادل فازی و برگشت ناپذیر در ستون هیدروکربوری محیط های متخلخل؛ مطالعه موردی در یکی از مخازن اشباع شکاف دار جنوب غربی ایران

تعیین سطح تماس سیالات یکی از چالش های برنامه ریزی توسعه میدان و مدیریت مخزن است. از دیدگاه ترمودینامیکی سطح تماس گاز- نفت عمقی است که بیشترین تغییرات ترکیب سیال وجود دارد، به طوری که در آن عمق یک ناپیوستگی به علت تغییر فاز آنی در سطح تماس رخ می دهد. این تغییر فاز آنی به واسطه نیروهای گرانشی، شیمیایی و حرارتی می تواند باشد. در این پژوهش، سه نمونه نفت خام از مخزن نفتی آسماری در یکی از میادین که از نوع شکاف دار است، مورد ارزیابی قرار گرفته است. نمونه های هر سه چاه دارای عمق مبنا و در شرایط بالای نقطه حباب ناحیه نفتی اخذ شده اند. این پژوهش به صورت کاربردی به ترکیب خواص سیال و شبیه سازی گرادیان ترکیبی برای کاهش ریسک پیش بینی سطح تماس سیالات بدون نیاز به چاه جدید یا چاه پایلوت پرداخته است. در هر سه نمونه سطح تماس گاز– نفت به صورت واضح به دست آمده، به طوری که در بهترین مدل های ترمودینامیکی عمق سطح تماس گاز- نفت محاسبه شده به ترتیب ۱، ۱۳، ۷۵ و ft ۷۳ با عمق سطح تماس گاز– نفت به روش لایه آزمایی سازند اختلاف دارند. در نهایت، نتایج این مطالعه نشان می دهد که روش های ترمودینامیکی قابل اعتماد و مقرون به صرفه برای کاهش عدم اطمینان برای تخمین یا تعیین سطح تماس سیالات و کاهش ریسک پروژه های توسعه میدان هستند. در نتیجه، این روش برای هر زمان که اطلاعات خواص سیال معتبر از مخازن اشباع همگن و شکاف دار در دسترس باشد، توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

تئوری گرادیان ترکیبی ، تعادل گراویتی/ شیمیایی ، انتقال جرم غیرهم دما ، مشخصه سازی اجزاء سنگین سیال ، محاسبه سطح تماس گاز– نفت