مدل سازی فرآیند نفت زایی سنگ منشا در مقاطع تراستی: مثالی از حوضه زاگرس

فرآیند نفت زایی موجب تولید نفت از مواد آلی سنگ ها در طی میلیون ها سال می شود. نفت تولید شده پس از مهاجرت، در سنگ مخزن جمع شده و یک تجمع یا میدان نفتی را تشکیل می دهد. در این مطالعه با استفاده از روش مدل سازی حوضه، تاریخچه حرارتی در یک مقطع تراستی شبیه سازی شده و تاریخچه هیدروکربن زایی سنگ های منشا بررسی شده است. در این مقاله، با استفاده از داده های چینه شناسی، زمین شناسی و ژئوشیمیایی و به کمک نرم افزار مدل سازی یک بعدی، تاریخچه تدفین و نفت زایی ترسیم شده است. میزان پختگی مواد آلی سازندها، وضعیت پنجره نفت زایی و گاززایی و همچنین میزان کمی هیدروکربن زایی برای سنگ های منشا پابده، کژدمی، گرو و سرگلو به دست آمده است. از داده های پختگی مواد آلی سازندها بر اساس انعکاس ویترینایت، جهت کنترل کیفی کار مدل سازی و اطمینان از درستی مدل، استفاده شده است. براساس این مطالعه، در مقطع تراستی، گسل موجب افزایش عمق و پختگی سنگ های منشا و سرعت بخشیدن به فرآیند نفت زایی شده است. میزان تاثیر گسل تراستی هنگامی که سنگ منشا به مرحله حداکثر نفت زایی نرسیده است، بیشتر خواهد بود. در صورتی که سنگ منشا قبل از گسل خوردگی بخش عمده توان نفت زایی خود را از دست داده باشد، گسل تراستی تاثیری به مراتب کمتر در نفت زایی دارد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی یک بعدی حوضه ، فرآیند نفت زایی ، مقطع تراستی ، کمربند زاگرس ، سنگ های منشا