مدیریت کوانتومی در سازمان های نوین

در دو پارادایم مهم یعنی پارادایم نیوتنی و پارادایم کوانتومی به طور جدی نظریه ها و الگوهای سازمانی را تحت تاثیر خود قرار داده اند. طرح اصول علوم جدید نیازمند آگاهی از فن های رهبری در سازمانهای مدرن است ؛ به طوری که این فناوری ها و اصول یک استعاره جدید برای حیات سازمان و کار رهبری ارائه میدهد. شروع قرن ۱۲ را میتوان از نظر فناوری عصر کوانتوم نامید. کلید تعالی سازمانی ، رهبری عالی است . هفت مهارت کوانتومی میتواند رهبران قرن ۱۲ را برای ایجاد سطح جدیدی از تعالی سازمان برای بهره برداری از قدرتمندترین انرژی جهان یعنی انرژی ذهن ، فعال کند. اگر رهبران و سازمان هایشان بخواهند در عصر جدید پیشرفت کنند باید جهش فکری و مهارت جدیدی در مدیران با این شیوه رهبری به وجود بیاورند. رهبری کوانتومی که بر اساس بهترین تصمیم در شرایط پیچیده بنا نهاده شده است ، مستلزم داشتن هفت مهارت کوانتومی است که رهبران سازمانها را قادر به تفکرات پویا و شهودی میکند. به عبارت دیگر نمیتوان رهبری را به عنوان نفوذ بر دیگران، جهت تحقق اهداف مشخص ، تعریف کرد؛ بلکه باید آن را به عنوان فرآیندی که جستجوی هدف و حرکت در مسیر هدف، از تحقق خود هدف، مهمتر و ارزشمندتر است ، تعریف نمود. در مقاله حاضر علاوه بر بررسی مفاهیم و مروری بر نظریه های مرتبط با ادبیات رهبری و سازمانهای کوانتومی ، تاثیرات پارادایمی نظریه کوانتومی بر نظریه های سازمان و مدلهای مرتبط با نظریه کوانتوم نیز بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مدیریت کوانتومی ، سازمان ، سازمان های نوین