بررسی رابطه خودکارامدی کارآفرینی و باورهای کاریابی و تصمیم گیری شغلی در دانشجویان کارشناسی ارشددانشگاه اصفهان

هدف: ضرورت این مقاله به این خاطر است که مقالات متعددی نشان می دهد که رفتار کاریابی به طور معناداری با یافته شغل مرتبط بوده است (ساکس و آشفورس، 1999؛2000؛ و همکاران، 2001). و اما اینکه آیا رابطه ای بین خودکارآمدی کارآفرینی و باورهای کاریابی و تصمیم گیری شغلی وجود دارد ما را بر آن داشت که به این تحقیق بپردازیم. روش:ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی کارآفرین شماعی زاده و پرسشنامه باورهای کاریابی صالحی و پرسشنامه تصمیم گیری شغلی اوسیپو و همکارن می باشد، جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان است که پرسشنامه به صورت تصادفی بین 102 نفر از آنها به عنوان نمونه توزیع گردید. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که بین خودکار آمدی کارآفرینی و تصمیم گیری و بین خودکار آمدی کارآفرینی و باورهای کاریابی و همچنین بین تصمیم گیری شغلی و باورهای کاریابی رد سطح 001/0 رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج : خودکار آمدی کارآفرینی از عوامل موثر در باور کاریابی و تصمیم گیری شغلی می باشد و از طرفی چون باورهای کاریابی و تصمیم گیری شغلی با پیدا کردن روابط مثبت معناداری دارند (ساکس و آشفورس، 1999). می توان گفت که نگرش کارآفرینی نیز از عوامل موثر در پیدا کردن شغل است.

کلیدواژه ها:

نگرش کارآفرینی ، باورهای کاریابی ، تصمیم گیری شغلی ، خودکارآمدی کارآفرینی