تعیین تجزیه پذیری شکمبه ای ضایعات طبق آفتابگردان و تاثیر سطوح مختلف آن بر قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و فعالیت جویدن بره های پرواری افشاری

چکیده مبسوط مقدمه و هدف: آفتابگردان یک محصول روغنی است اما خود گیاه و ضایعات آن به‎عنوان علوفه دام استفاده می‎شود. این پژوهش جهت بررسی جایگزینی ضایعات طبق آفتابگردان با کاه گندم انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش در قالب دو آزمایش صورت گرفت. در آزمایش اول جهت تعیین تجزیه‎پذیری ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی از سه راس قوچ نژاد دالاق، دارای فیستولای شکمبه‎ای استفاده شد. در آزمایش دوم تعداد ۸ راس بره‎ی نر نژاد افشاری با متوسط وزن زنده ۴/۵±۳۰ کیلوگرم در قالب طرح چرخشی، با تیمارهای صفر، ۷، ۱۴ و ۲۱ درصد در جیره مورد آزمایش قرار گرفتند. دراین پژوهش خوراک مصرفی، قابلیت هضم، فراسنجه­ های خونی، و فعالیت جویدن اندازه‎گیری شد. یافته ها: نتایج نشان دادکه درصد تجزیه‎پذیری ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در زمان صفر به ­ترتیب  ۲۰/۴۱ و ۲۵/۵۹ درصد و ۹۶ ساعت بعد به بالاترین میزان برابر با ۷۳/۴۷ و ۴۶/۴۰ درصد رسید. در این پژوهش مصرف ماده خشک، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (۰/۰۰۳=p). جایگزینی طبق آفتابگردان تا حدودی سبب افزایش قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی شد ولی معنی‎دار نبود. تیمارهای حاوی طبق آفتابگردان سبب بهبود ضریب تبدیل خوراک شد ولی تفاوت معنی‎دار نبود. بره‎هایی که ضایعات طبق آفتابگردان استفاده کرده بودند نسبت به تیمار شاهد، افزایش وزن بیشتری داشتند. هیچ یک از تیمارهای حاوی ضایعات طبق آفتابگردان، تاثیر معنی‎داری بر فراسنجه‎های خونی بره ها نداشتند. فعالیت خوردن، نشخوار و فعالیت کل جویدن تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (۰/۰۱=p). بیشترین فعالیت نشخوار به ازای هر کیلوگرم الیاف نامحلول در شوینده خنثی، مربوط به تیمار شاهد بود. نتیجه گیری: به‎طور کلی باتوجه به افزایش وزن روزانه بیشتر تا سطوح ۲۱ درصد در جیره، می‎توان ضایعات طبق آفتابگردان را جایگزین کاه گندم نمود.

کلیدواژه ها:

Blood parameters ، Chewing activity ، Degradability ، Digestibility ، Sunflower head Residues ، تجزیه پذیری ، ضایعات طبق آفتابگردان ، فراسنجه خونی ، فعالیت جویدن ، قابلیت هضم