تاثیر تنش خشکی، نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد، درصد روغن درصد پروتئین و بنیه آفتابگردان رقم ایروفلور

به منظور بررسی اثرات کمبود آب، مقادیر متفاوت نیتروژن و تراکم بوته بر، عملکرد، درصد روغن، درصد پروتئین و بنیه بذر آزمایشی در دو سال زراعی 1387-1386 و 1388-1387 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی سه سطح آبیاری مطلوب (I1)، تنش ملایم (I2) و تنش شدید خشکی (I3) در کرت های اصلی ( به ترتیب آبیاری پپس از تخلیه 50 و 70 و 90 درصد آب قابل استفاده ) و فاکتور فرعی شامل سه سطح نیتروژن به ترتیب کاربرد 100 و 160 و 220 کیلوگرم نیتروژن خالص درهکتار) و تراکم بوته به عنوان تیمار فرعی فرعی دراای هس طح تراکم 5/55 و 6/66 و 8/33 بوته در متر مربع در منطقه ارومیه بودو تنش خشکی شدید در مقایسه با تیمار آبیاری مطلوب عملکرد دانه را 60 درصد کاهش دادو با افزایش مصف نیتروژن و تراکم بوته عملکرد دانه افزایش یافت. با افزایش شدت تنش خشکی میانیگین صفت درصد روغن و وزن کل گیاهچه کاهش ولی میانگین صفات هدایت الکتریکی و درصد پروتئین افزایش یافت. با افزایش نیتروژن میانگین درصد پروتئین و وزن کل گیاهچ افزایش ولی میانگین درصد روغن کاهش یافت هدایت الکتریکی بذر تحت نیتروژن قرار نگرفت. با افزایش تراکم بوته نیز میانگین صفات هدایت الکتریکی و درصد روغن افزایش ولی میانگین صفات درصد پروتئین و وزن کل گیاهچه کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، نیتروژن ، تراکم ، عملکرد ، بنیه بذر