مبانی فقهی مدیریت تعارض منافع
محل انتشار: فصلنامه فقه و اصول، دوره: 55، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 94
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQH-55-3_008
تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1402
چکیده مقاله:
تعارض منافع، وضعیتی است که فرد در آن منافع شخصی خود را با منافعی که مسئول آنهاست در تعارض میبیند؛ این موقعیتها در حوزههای مختلف روابط حقوقی وجود دارد و عدم مدیریت آنها سبب بروز تالی فاسدهایی خواهد شد؛ ازین رو حاکم موظف به شناسایی این موقعیتهاست و برای مدیریت آنها و در راستای پرهیز از مفاسد یا جبران آنها باید مقررهگذاری کند. اکنون سوال این است که مبانی فقهی حل مسئله تعارض منافع و لزوم مدیریت آن چیست؟ قواعد فقهی متعددی به عنوان مبنا و مستند دخالت و مقررهگذاری حاکم در زمینه مدیریت تعارض منافع وجود دارد که عبارت اند از: وجوب دفع ضرر محتمل، تقدم اهم بر مهم، اولویت دفع مفسده بر جلب منفعت، کارکرد شرعی حسبه و وجوب دفع منکر. باتوجه به اینکه موقعیتهای تعارض منافع، از بسترهای مهم فساد به شمار میرود، سه قاعده نخست، مستندات محکمی برای دخالت و مقررهگذاری در زمینه پیشگیری از این موقعیتها و نیز لزوم خروج از آنهاست. قاعده حسبه و نیز وجوب دفع منکر نیز از منظر پیشگیری (دفع) و ازبین بردن (رفع) زمینه ارتکاب منکر که همان موقعیتهای تعارض منافع اند، درخور استفاده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید سیاه بیدی کرمانشاهی
دانش آموخته دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :