شاخص های اندازه گیری فساد و ضدفساد

فساد، سوءاستفاده از قدرت دولتی برای دستیابی به منافع شخصی تعریف می شود. فساد یک عمل غیرقانونی و آگاهانه باهدف دستیابی به ثروت شخصی است و در مقابل ، رهایی از فساد نیازمند افشای فساد و خطرات آن، تقویت و یا اصلاح قوانین و برقراری استاندارهای بالای اجرایی نظیر اخلاق و درستکاری است . در مقاله حاضر پس از ارائه یک تعریف اجمالی از فساد و سطوح اندازهگیری فساد و ابعاد ضدفساد، انواع شاخص ها، دادهها و روشهای جمع آوری دادهها پرداخته شده است . همچنین مفاهیم شفافیت ، پاسخگویی و درستکاری تعریف و شاخص ها ی ترکیبی ، مزایا و معایب آنها موردبحث قرار گرفته است . مطابق یافته ها، دادههای مرتبط با فساد از منظری کلی ، به چهار دسته ادراکی ، تجربی ، ارزیابی و اداری تقسیم می شوند. یافته ها نشان می دهد، اندازهگیری ضدفساد، به معنای اندازهگیری شفافیت ، پاسخگویی و درستکاری در داخل دولت است . شفافیت ، پاسخگویی و درستکاری به دلیل آنکه دربرگیرنده ایدهها و باورهایی هستند که در مقابل سوءاستفاده از قدرت قرار دارند، اغلب تضمین کننده برچیدگی فساد در نظر گرفته می شوند. شفافیت را می توان دسترسی هر دو بخش عمومی (عامه مردم) و دولتی (افراد تشکیل دهنده دولت ) به اطلاعات و نیز شفافیت فرایندها، قوانین و تصمیم های دولت تعریف کرد. پاسخگویی ، »مسئولیت جواب دادن« است و اشاره به حق شهروندان برای درخواست پاسخ از دولت به سوالاتی است که آنها پیرامون سیاست های تصمیم گیری دولت مطرح می کنند . درستکاری در سطح ملی به قدرت و اثربخشی چندین رکن از نظام حکمرانی کشور اشاره دارد. درستکاری در سطح فردی به اخلاقمداری و مسئولیت پذیری فردی اشاره دارد که همه مقامات دولتی می بایست از آنها برخوردار باشند.

کلیدواژه ها:

فساد ، ضدفساد ، شفافیت ، پاسخگویی ، درستکاری