جایگاه افکار عمومی در گسترش شفافیت ، پاسخگویی و سلامت اداری

طی دهه های گذشته همیشه بحث افزایش شفافیت حکومت ها به عنوان ابزاری برای پیشرفت و افزایش کیفیت حکومت و جامعه مطرح بوده است . امروزه حکومت ها شفافیت را باعث افزایش اعتماد مردم و کاهش فساد در جامعه و استفاده بهینه از منابع مالی می دانند. به رغم این نوع خوشبینی همیشه این سوال مطرح بوده است که چه نوع از شفافیت و در کدام چارچوب ایدهآل خواهد بود. تاثیرات شفافیت غالبا محدود و متغیر می باشد و عواملی چون اعتقادات فردی شهروندان، سیاست حاکم بر کشور، میزان تسلط حکومت ، مناسبات بین المللی و وضع اقتصادی می توانند در آن تاثیرگذار باشند. به نظر برخی محققین پافشاری و نظارت خارج از چارچوب قانون نیز می تواند باعث دوقطبی شدن در بدنه حکومت و هم در جامعه گردد و همچنین زوال و عدم کارکرد صحیح دولت را در پی خواهد داشت . ایجاد شفافیت و استفاده از آن به عنوان ابزاری برای پیشرفت و عدالت ، کارکردها و محدودیت های فراوان دارد ولی دو مفهوم اعتماد عمومی و کاهش فساد همیشه در جوامع مفاهیم آرمانی بودهاند. مبارزه با فساد قدمتی به درازای تاریخ بشر دارد و نهادسازی و تصمیم سازی و اجرای عدالت و حفظ حقوق شهروندی نیز پایه و اساس قواعد حقوقی هر جامعه ای را تشکیل می دهند. پژوهش حاضر به بررسی نقش سازمان بازرسی کل کشور در کاهش اعتماد عمومی ، فرسایش مشروعیت سیاسی و دوقطبی سازی جامعه می پردازد. روش پژوهش حاضر کیفی و نوع تجزیه وتحلیل اطلاعات توصیفی - تحلیلی می باشد. اطلاعات نیز با شیوه اسنادی - کتابخانه ای جمع آوری گردیده است و تجزیه وتحلیل آن با شیوه استدلالی و استنتاجی انجام شده است .

کلیدواژه ها:

سازمان بازرسی کل کشور ، اعتماد عمومی ، جامعه دوقطبی ، فساد ، مشروعیت سیاسی