شفافیت ، حلقه مفقوده حکمرانی آب در حوضه زایندهرود

عدم استقرار نظام حکمرانی موثر در حوضه زایندهرود مهم ترین عامل مردم زاد موثر در وقوع بحران و بروز بسیاری از مشکلات حوضه است . در بین شاخص های حکمرانی ، اصل شفافیت نقش اساسی در یک حکمرانی مطلوب دارد. شفافیت به مفهوم اخذ تصمیم ها و اجرای آنها در یک نهاد و سازمان مطابق قوانین ، مقررات، صلاحیت ها و کنترلهای خاص شاخص مهم حکمرانی است . این تحقیق به شیوه توصیفی -تحلیلی ، شفافیت را در حوضه موردبررسی قرار دادهودو فرض استقرار حکمرانی موثر و وضعیت شفافیت را تحلیل می کند. شفافیت در وضعیت و عملکرد منابع آب حوضه ، در بدنه اجرایی و در تصمیم ها موردبررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که دادههای پایش منابع آب ازنظر کامل بودن، صحیح بودن و دقیق بودن کیفیت قابل قبول و به لحاظ به هنگام بودن و در دسترس بودن از کیفیت متوسطی برخوردارند. دادههای پایش مصارف آب ازنظر کامل بودن، صحیح بودن و دقیق بودن از کیفیتی متوسطی و به لحاظ به هنگام بودنودر دسترس بودن (به جز بخش شرب خانگی ) از کیفیت پائینی برخوردارند. دادههای تحلیلی منابع آب به لحاظ کامل بودن، صحیح بودن و دقیق بودن کیفیت قابل قبول و به لحاظ به هنگام بودن و در دسترس بودن از کیفیت متوسطی تا پایینی برخوردارند. شفافیت در بدنه اجرایی و در تصمیم های آب بررسی شد. به رغم گامهای موثر و خوب وزارت نیرو درزمینه مدیریت آب، اما با توجه به بررسی های شاخص های حکمرانی و به خصوص شاخص شفافیت ، نظام حکمرانی هنوز نتوانسته است به یک حکمرانی خوب دست یابد. قوانین و مقررات عمومی درخصوص ایجاد شفافیت آمار و اطلاعات اجرا نشده و ضروری است بستر مناسب شفافیت در نظامهای تصمیم گیری، دسترسی به آمار و اطلاعات، شفافیت در اطلاعات، ساختارها و شرح وظایف دستگاههای اجرایی ، ایجاد گردد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی آب ، شفافیت ، زایندهرود ، بحران آب