رابطه بین شفافیت و خلق پول

در دو دهه اخیر، بانک های مرکزی در سراسر جهان به سمت شفافیت بیشتر درباره تصمیمات سیاستی ، اهدافی که در پشت این تصمیمات دنبال می کنند، و همچنین چشم انداز اقتصادی خود از تغییرات احتمالی آینده پیشرفته اند. به نظر می رسد شفافیت بیشتر، با کاهش خلق بدون پشتوانه پول، در افزایش اثربخشی سیاست پولی و کاهش نوسانات کلان اقتصادی در محیطی جلونگر از اهمیت بسزایی برخوردار باشد. در مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر شفافیت و ادراک فساد بر خلق پول، از روش OGMM برای ۹۵ کشور و بازه زمانی ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ استفاده شده است . برای این منظور ابتدا مدل برای ۹۵ کشور برآورد گردید. سپس در گام دوم به منظور تفکیک کشورها و آزمون اثرات شفافیت بر خلق پول در کشورهای مختلف ، دو مدل به تفکیک برآورد گردیده است ؛ به این صورت که ، در مدل اول مطابق طبقه بندی بانک جهانی ، ۵۱ کشور که درآمد سرانه بالاتر از متوسط دارند، در مدل کشورهای با درآمد زیاد و ۴۴ کشور که درآمد کمتر از متوسط دارند، در مدل کشورهای با درآمد پایین برآورد می شوند. نتایج به دست آمده از هر سه مدل برآورد شده موید اهمیت شفافیت و ادراک فساد و تاثیرگذاری آن بر رشد نقدینگی می باشد. به عبارتی ، شفافیت و ادراک فساد، هم در گروه کشورها با درآمد بالا و هم در گروه کشورها با درآمد پایین و هم در مدلی که تمام کشورها را یکجا مدنظر قرار می دهد، تاثیر منفی و معنی داری بر رشد نقدینگی داشته است . به عبارتی ، با افزایش شفافیت و ادراک فساد، رشد نقدینگی کاهش می یابد. این بدین معنی است که افزایش شفافیت ازطریق کاهش اضافه برداشت های بانک های تجاری و کاهش بدهی عمومی به بانک مرکزی، موجب کاهش پایه پولی و متعاقب آن کاهش نقدینگی می گردد. تاثیر رشد بدهی عمومی بر رشد نقدینگی نیز مطابق انتظار، مثبت و معنی دار است .

کلیدواژه ها:

شفافیت ، خلق پول ، نقدینگی ، تورم ، تسهیلات کلان