شفافیت و تاثیر آن بر سرمایه اجتماعی در محلات ناکارآمد شهر زنجان (نمونه موردی: محله اسلام آباد)

شفافیت و تاثیر آن بر سرمایه اجتماعی در محلات ناکارآمد شهری، به عنوان چالشی تضادوار شناخته می شود. تضادی که ناشی از تجربه عینی روابط پنهان قدرت در انواع مناسبات مختلف سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و غیره بوده که سهم بازیگران در تولید و بازتولید آنها متفاوت بوده است . محله اسلامآباد شهر زنجان به عنوان سرمایه اجتماعی تاثیرگذار اما غیررسمی و به دلیل موقعیت خاص و ویژگی های منحصربه فرد خود در فرآیند تکوین شهر، جولانگاه بازیگران مختلف بوده است . ازاین رو هدف پژوهش حاضر، تبیین اثرات شفافیت و تاثیر آن بر سرمایه اجتماعی در بازتولید محلات ناکارآمد شهری می باشد. پژوهش حاضر ازنظر ماهیت کیفی و ازنظر نوع، کاربردی است . متغیرهای اصلی پژوهش در ارتباط مستقیم با ساکنان جمع آوریشده و سپس به روش تکنیک دلفی توسط ۵۰ کارشناس منتخب انتخاب و تکمیل گردید. یافته ها نشان داد که تجربه زندگی ساکنان ازنظر کارشناسان در قالب مفاهیمی چون فقر، نادیده گرفته شدن، عقب ماندگی ، نیروهای نامرئی ، تعارض منافع ، ابهام در سرنوشت ، فاصله ادعا و عمل ، فاصله میان ما و آنان، دوگانگی و تضاد و منافع شخصی نه خیر مشترک معنا یافته است . مفاهیمی که نهادینه شدن ایدئولوژیهای مسلط وعدم آگاهی و ضعف اقتصادی ساکنین این سکونت گاهها و تقابل راهبردهای فضایی دولت / مدیریت شهری دربرابر تاکتیک های فضایی مردم را نمایش می دهند. نقش مدیریت میانی به عنوان حلقه اتصال میان مدیریت دولتی و مدیریت محلی در تولید محلات ناکارآمد چشمگیر بوده است . رمزگشایی معنای پنهان در پس معنای ظاهری با شناخت حقوق کاربران این سکونت گاهها می تواند شرایط تسلط بازیگران اصلی را در قالب خود-ادارهگری و خود- مدیریتی در سطوح مختلف افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

شفافیت ، سرمایه اجتماعی ، محلات ناکارآمد ، شهر زنجان