ارزیابی تنوع فنوتیپی ژنوتیپ های مختلف خرما (Phoenix dactylifera L) با استفاده از تجزیه چند متغیره

و15نمونه درخت خرما (Phoenix dactylifera L) از مناطق مختلف جمعآوری و برای ارزیابی درجه کلی چند شکلی، تعیین تشابه بین ژنوتیپها و ارزیابی صفات زراعی مهم مطالعه شدند. ده متغیر رتبه دهی و برای آنالیز چند متغیره به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که تنوع فنوتیپی قابل ملاحظهای بین درختان خرمای بررسی شده وجود دارد. تجزیه به مولفه های اصلی (PCA) نشان داد که چهار مولفه اول 76/703 درصد از کل تنوع را توجیه مینماید . تجزیه خوشه ای تنوع فنوتیپی پیوسته خاصی را در میان نمونههای درخت خرما نشان داد و ارقام را به سه دسته کلی تقسیم نمود. همچنین مشخص شد که بیشترین فاصله بین ارقام برخی و دیری با مقدار 100/772 و کمترین فاصله با مقدار 2/407 بین ارقام زاهدی و فرسی وجود دارد. تجزیه تابع تشخیص نیز بر روی صفات بررسی شده نشان داد که دو تابع تشخیص بخوبی گرو هبندی بعمل آمده را توجیه مینمایند و شش صفت از کل صفات بررسی شده براساس دو تابع مشخص شده بیشترین نقش را در توجیه تغییرات دارند. مطالعه صورت گرفته بر روی صفات مختلف نشان داد که صفات مربوط به اندازه میوه و بذر نقش مهمی را در توجیه تنوع فنوتیپی بین ارقام موجود دارند.

کلیدواژه ها:

تنوع فنوتیپی ، تجزیه خوشهای ، تابع تشخیص ، مولفههای اصلی