بررسی تکرارپذیری معاینات بالینی و شاخص های رادیوگرافی در ارزیابی ناپایداری قطعه ای فقرات کمری

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REHA-8-2_001

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1402

چکیده مقاله:

هدف: تعیین تکرارپذیری اندازه گیریهای یک آزمونگر برای معاینات بالینی و شاخص های رادیوگرافی که جهت تشخیص بیماران دچار ناپایداری قطعه ای فقرات کمری استفاده می شوند هدف این مطالعه می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی و متدلوژیک، ۱۵ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی در محدوده سنی ۴۳-۲۲ سال با انتخاب غیر احتمالی و ساده شرکت داشتند. معاینات بالینی شامل سنجش شدت درد، دامنه حرکتی فلکسیون و اکستانسیون به روش شوبر، الگوهای حرکتی نابجا، آزمون تحمل فلکسوری و اکستانسوری به روش ایتو (Ito) و فلکسور جانبی با آزمون Sid Support، آزمون های بلند کردن مستقیم پا (SLR) دوطرفه و Sit-Up، آزمون Prone Instability و شاخص Oswestry بودند. متغیر های رادیوگرافی شامل متغیرهای کمیت حرکت (جابجایی و چرخش مهره ها در سطح ساجیتال) به دو روش دوپوئیس و پنجابی و متغیرهای کیفیت حرکت (فاکتور ناپایداری، مرکز چرخش و طول سنتروئید) بودند. از روش Putto برای اخذ رادیوگرافی فلکسیون – اکستانسیون استفاده شد. پنج کلیشه در وضعیت های نوترال، فلکسیون و اکستانسیون کامل و دامنه میانی فلکسیون و اکستانسیون از بیماران اخذ شد. برای تکرارپذیری متغیرهای کمی از ضریب همبستگی آی.سی.سی و در متغیرهای اسمی از آماره کاپا استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از تکرارپذیری بالا در شدت درد (۰/۸۹=ICC)، دامنه حرکتی فلکسیون (۰/۹۳=ICC) و اکستانسیون (۰/۷۴=ICC)، آزمون پشتیبانی سید (ICC=۰/۸۵-۰/۸۶)، تحمل اکستانسوری (۰/۸۶=ICC) و فلکسوری (۰/۸۲=ICC) و شاخص اسوستری (۰/۹۷=ICC) است. ارزش کاپا برای الگوهای حرکتی نابجا (۰/۶۶=K)، اس.ال.آر دوطرفه و سیت آپ (K=۰/۶۵) و Prone Instability آزمون (K=۰/۶۶) نشاندهنده میزان توافق خوب می باشد. مختصات مرکز چرخش روی محور ایکس (ICC=۰/۹۹) و وای (ICC=۰/۹۶)، چرخش به روش دوپوئیس (۰/۸۳=ICC) و پنجابی (۰/۸۸=ICC) دارای تکرارپذیری بسیار بالا و طول سنتروئید با ۳ کلیشه (۰/۶۰=ICC) و ۵ کلیشه (۰/۶۴=ICC)، فاکتورناپایداری با ۳ کلیشه (۰/۶۱=ICC) و ۵ کلیشه (۰/۷۲=ICC)، جابجایی به روش دوپوئیس (۰/۶۹=ICC) و پنجابی (۰/۷۶=ICC) از تکرارپذیری متوسط به بالا برخوردارند. نتیجه گیری: آزمون های بالینی شامل شدت درد، دامنه حرکتی فلکسیون و اکستانسیون، آزمون Sid support، تحمل اکستانسوری و فلکسوری و شاخص Oswestry از تکرارپذیری بالا تا بسیار بالا برخودارند. الگوهای حرکتی نابجا، SLR دوطرفه و Sit-Up و آزمون Prone Instability از میزان توافق خوب برخوردارند. شاخص های رادیوگرافی دارای تکرارپذیری متوسط تا بسیار بالا هستند.

نویسندگان

Mohammadtaghi Pourdarzi

Department of Physiotherapy, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran.