ارائه رویکردی آماری و مکانمند به منظور تحلیل تصادفات دانش آموزان در مجاورت مدارس شهری

کودکان یکی از اقشار آسیب پذیر حوادث رانندگی هستند. ایمنی مدارس به عنوان مهم ترین کانون فعالیت کودکان مسئله ای حائز اهمیت است . در این پژوهش با استفاده داده تصادفات عابرین پیاده و دوچرخه سواران در سن تحصیلی ، محل و زمان وقوع تصادفات مورد بررسی آماری و مکانی قرار گرفته است . با بررسی داده پنج ساله تصادفات شهر رشت در محیط سیستمهای اطلاعات مکانی (GIS) توزیع تصادفات در مجاورت مدارس مشاهده و تراکم تصادفات در فواصل مختلف محاسبه گردید. همچنین همبستگی متغیرهای مربوط به تصادفات در مجاورت مدارس مورد آزمون قرار گرفت . نتایج نشان داد که ضمن اینکه اکثر تصادفات در سالهای مورد بررسی در بازه سنی مورد مطالعه در معابر اصلی رخدادهاند، حدود ۸۶ درصد تصادفات رخداده در شعاع کمتر از ۴۵۰ متر از مدارس رخدادهاند و در پهنه های مکانی در فاصله ۳۰۰ تا ۴۵۰ متری مدارس بیشترین تراکم تصادفات وجود دارد. این دستاورد نشان می دهد که دانش آموزان در فواصل بیشتر از مجاورت مدارس شهری نیز در معرض خطر تصادف قرار دارند و اتخاذ رویکردهای ایمنی پیشگیرانه نباید تنها به نواحی نزدیک مدارس خلاصه گردد.

کلیدواژه ها:

ایمنی راه ، تصادف ، دانش آموزان ، سیستم های اطلاعات مکانی (GIS) ، آزمون Chi-Square