تاثیر برنامه روانی آموزشی مثبت نگر بر سبک های مقابله و بهزیستی تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه روانی آموزشی مثبت نگر بر سبک های مقابله و بهزیستی تحصیلی در دانش آموزان انجام شد. در یک پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل غیرمعادل و همراه با پیگیری دو ماهه، ۵۲ دانش آموز دختر در دو گروه آزمایش (۲۷ نفر) و کنترل (۲۵ نفر) قبل و بعد از برنامه آموزشی به نسخه کوتاه سیاهه مقابله با موقعیت های استرس زا (CISS-SF، اندلر و پارکر، ۱۹۹۴)، سیاهه مشغولیت مدرسه (SEI، سالملا آرو و آپادایا، ۲۰۱۲) و سیاهه فرسودگی مدرسه (SBI، سالملا آرو، کیورا، لیسکینن و نارمی، ۲۰۰۹) پاسخ دادند. از طریق ۷ جلسه و هر جلسه دو ساعت، بسته روانی آموزشی مثبت نگر به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج روش آماری تحلیل واریانس مختلط ساده نشان داد که بسته روانی آموزشی مثبت نگر در افزایش سبک مقابله مسئله مدار و مشغولیت تحصیلی و در کاهش سبک های مقابله هیجان مدار و اجتنابی و فرسودگی تحصیلی، موثر است. نتایج این پژوهش همسو با دیگر تلاش های پژوهشی انجام شده ذیل رویکرد آموزش و پرورش مثبت نشان می دهد که مداخله روانی آموزشی مثبت نگر از طریق تغذیه منابع مقابله ای یادگیرندگان و تقویت سرمایه روانی و پرطاقتی روان شناختی آنها ضمن تامین دغدغه ایمنی روانی یادگیرندگان، در محقق کردن هدف های پیشرفت تحصیلی آنها نیز موثر واقع می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه روانی آموزشی مثبت نگر ، سبک های مقابله ، مشغولیت تحصیلی ، فرسودگی تحصیلی