بررسی کیفیت عناصر برنامه درسی آموزش الکترونیکی درآموزش علوم پزشکی از دیدگاه دانشجویان پردیس دانشگاهعلوم پزشکی مازندران

مقدمه : با مطرح شدن آموزش الکترونیکی ، به عنوان نمودی از نفوذ فناوری اطلاعات و ارتباطات به حوزه آموزش و فرآیند یاددهی یادگیری، مفهوم تعامل در فرآیند آموزش و یادگیری نیز دچار تحولات گسترده ای شده است . آموزش الکترونیکی ، دو ویژگی ممتاز برای یادگیری اثربخش دارد: ۱. بر خودآموزی تاکید می کند و به بهترین وجه امکان توسعه آن را به صورت ی جذاب فراهم می کند؛ ۲.با تشکیل کلاس ها ی مجازی و محیط های گفتمان گروهی ، فرصت های لازم برای تعامل ، گفتگو و یادگیری مشارکتی را در دانشجویان پرورش می دهد. همگام با توسعه آموزش الکترونیکی در سطح دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ، موضوع ارزشیابی و اعتبارسنجی به ویژه از باب بررسی تضمین کیفیت فرآیندهای یاددهی - یادگیری، توجیه اجرای برنامه های آموزش الکترونیکی و لزوم تامین الزامات و استانداردهای مورد نظر برای طراحی ، توسعه و پیاده سازی آموزش الکترونیکی در آموزش عالی اهمیت می یابد. باید توجه داشت که توسعه و بقای این دانشگاه ها و موسسه ها، علاوه بر عوامل زیرساختی و بودجه ، به کیفیت برنامه درسی آنها وابسته است . مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت عناصر برنامه درسی آموزش الکترونیکی در آموزش علوم پزشکی از دیدگاه دانشجویان پردیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام است . متن و مبانی نظری محیط های آموزش الکترونیکی که به شبکه جهانی متصل شده اند، به استاد و فراگیران این امکان را می دهند که اجتماعات یادگیری خاص خود را تشکیل دهند.این اجتماعات مجازی هرجا که گروهی از فراگیران به بحث و گفتگو می پردازند، تشکیل یافته ، تعاملاتی را انجام می دهند. آنان در واقع باایجاد پشتیبانی روحی و روانی ، در برنامه های آتی یکدیگر موثر واقع می شوند.روش اجرا: این پژوهش بر اساس نتیجه یا هدف از نوع تحقیقات کاربردی و نیز از نظر روش ، جزء تحقیقات توصیفی و از حیث گردآوری داده ها از شاخه ی پیمایشی است . جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید و هنگامی که داده ها به اشباع رسید، نمونه گیری خاتمه یافت . نمونه گیری در این تحقیق به صورت نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شده است . جامعه آماری در این تحقیق شامل ۳۲۷ دانشجوی پزشکی و ۲۳۹ دانشجوی داروسازی می باشد. در این پژوهش ابتدا با استفاده از آمار توصیفی اطلاعاتی راجع به وضعیت و ویژگی های جمعیت شناختی پاسخ دهندگان جمع آوری شد. جهت بررسی رابطه بین عوامل بررسی کیفیت عناصربرنامه درسی آموزش الکترونیکی در آموزش علوم پزشکی از روش آماری و نرم افزارSPSS استفاده شد.یافته ها: نتایج به دست آمده از بررسی برحسب خرده مولفه های مربوطه :کیفیت یادگیری الکترونیکی ارائه شده از سوی استادان توسط دانشجویان در سطح متوسط و بالاتر از متوسط ارزش گذاری شده است . مولفه های یادگیری فعال ، کمترین ارزش را از سوی دانشجویان داشته است ونسبت به سایرمولفه ها در سطح پایین تری ارزش گذاری شده اند. در مولفه کیفیت محیط یادگیری، جهت گیریهای بازسازیگرایی اجتماعی ، فرایند شناختی و عمل گرایی تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند. در مولفه محتوا، میان جهت گیریهای (عقل گرایی آکادمیک و فرایند شناختی )، (بازسازیگرایی اجتماعی و فرایند شناختی )، (فرایند شناختی با بازسازیگرایی اجتماعی )، (عقل گرایی آکادمیک ، سازنده گرایی اجتماعی و رفتارگرایی )، (عملگرایی با رفتارگرایی )، (سازنده گرایی اجتماعی با رفتارگرایی ) و (فرایند شناختی و رفتارگرایی با فرایند شناختی ، عمل گرایی ، سازنده گرایی اجتماعی )تفاوت معناداری مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری : توسعه و کاربرد محتوا، یکی از مهم ترین نقش های اساتید در آموزش الکترونیکی و سنتی است . شبکه معنایی موجود، فرصت هایی را برای اساتید فراهم می کند تا بتوانند مواد یادگیری را جستجو نموده ، مورد کاربرد قرارداده و حتی در برخی موارد ایجاد کنند. همچنین برخی از عوامل محتوایی قادرند فعالیت های تحقیقی اساتید پژوهشگر را تحت نظارت قرار داده و گزارش های آن را ارسال نمایند و به این ترتیب ، نوعی محتوای جدید را به طور خودکار خلق کنند که می توانند دانشجویان را در فرآیند پژوهش مداخله داده و با آن آشنا نمایند. نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت یادگیری الکترونیکی استادان برحسب جهت گیریهای برنامه درسی آنان متفاوت است و کیفیت عناصر برنامه درسی آموزش الکترونیکی در آموزش علوم پزشکی از دیدگاه دانشجویان پردیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سطح مطلوب می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، کیفیت عناصر درسی ، دانشگاه علوم پزشکی مازندران ، برنامه درسی