بررسی سبکهای یادگیری دانشجویان سال اول دانشگاه علوم پزشکی نیشابور در سال۹۸-۹۷

مقدمه: یکی از شیوه های ارتقاء کیفی آموزش کسب دانش و بینش درباره نحوه یادگیری میباشد. در حصول یادگیری موثر، عوامل گوناگونی دخالت دارند که شناسایی این عوامل میتواند در مرتفع نمودن مشکلات و نارساییهای نظام آموزشی و ارتقاء کیفی آن نقش حیاتی ایفا نماید. سبکهای یادگیری فراگیران یکی از این عوامل موثر بر یادگیری میباشد. سبک یادگیری به معنی رفتاری مشخص برای کسب دانش، نگرش و مهارت از طریق مطالعه یا تجربه میباشد. به بیان دیگر روشی است که یادگیرنده در یادگیری خود، آن را به روشهای دیگر ترجیح میدهد. در زمینه مفهوم سبکهای یادگیری نظریات متعددی مطرح شده است. یکی از این نظریات، که بهویژه جهت شناسایی سبک یادگیری دانشجویان علوم پزشکی مورد استفاده قرار گرفته، نظریه یادگیری تجربی کلب میباشد. مبنای نظریه کلب ترکیب عوامل شناختی و اجتماعی با یکدیگر میباشد که بر نقش محوری تجربه در فرآیند یادگیری تاکید میکند. در نظریه کلب چهار شیوه اصلی برای یادگیری وجود دارد: تجربه عینی، مشاهده تاملی، مفهومسازی انتزاعی و آزمایشگری فعال. در مدل کلب از ترکیب چهار شیوه یادگیری چهار سبک یادگیری ایجاد میگردد که شامل سبکهای واگرا، همگرا، انطباقیابنده و جذبکننده میباشند که هر سبک، دارای ویژگیهای خاصی میباشد. مطالعات بر این امر تاکید دارند که لازم است سبک یادگیری دانشجویان در هر دوره آموزشی مورد بررسی قرار گیرد و سبک غالب بین دانشجویان هر دوره تعیین گردد. با بررسی سبکهای یادگیری دانشجویان و با بهرهگیری از نتایج پژوهش، میتوان به دانشجویان در انتخاب روش یادگیری موثرتر و به مدرسین در اتخاذ روشها و الگوهای متناسب تدریس کمک نمود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سبکهای یادگیری دانشجویان سال اول دانشگاه علوم پزشکی نیشابور انجام شد. اهداف این مطالعه شامل: -۱تعیین سبکهای یادگیری دانشجویان سال اول دانشگاه علوم پزشکی نیشابور در سال ۹۷؛ -۲تعیین ارتباط بین سبکهای یادگیری و اطلاعات دموگرافیک دانشجویان (جنس، سن، وضعیت تاهل، محل زندگی، تحصیلات پدر و مادر، مقطع و رشته تحصیلی، علاقهمندی به رشته) بود.روش اجرا: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۲۱۲نفر از دانشجویان ورودی نیمسال اول سال تحصیلی ۹۷-۹۸ در کلیه رشته های موجود ۱۰) رشته تحصیلی کارشناسی شامل پرستاری، هوشبری، اتاق عمل، بهداشت عمومی، بهداشت محیط، بهداشت حرفهای، فناوری اطلاعات سلامت، صنایع غذایی، فوریتهای پزشکی و مامایی) به روش سرشماری انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامهای حاوی سوالات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سبک یادگیری کلب بود. داده ها با استفاده از شاخصهای آماری توصیفی با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: سبک یادگیری اکثر دانشجویان جذبکننده بود ۴۰,۱٪. سبک غالب دانشجویان در رشته های پرستاری، هوشبری، بهداشت عمومی، بهداشت محیط، بهداشت حرفهای، صنایع غذایی، فناوری اطلاعات سلامت و مامایی جذبکننده، در رشته فوریتهای پزشکی و صنایع غذایی، واگرا و در رشته اتاق عمل، همگرا بود. بین اطلاعات دموگرافیک و سبک یادگیری دانشجویان ارتباط معنیداری یافت نگردید. بین رشته تحصیلی و سبک یادگیری ارتباط وجود داشت.بحث و نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد اکثریت دانشجویان جدیدالورود دانشگاه علوم پزشکی نیشابور دارای سبک یادگیری جذبکننده بودند و بین رشته تحصیلی و سبک یادگیری دانشجویان ارتباط وجود داشت. با توجه به سبک یادگیری غالب دانشجویان مدرسان میتوانند از روشهای آموزشی متناسب، بیشتر استفاده نمایند.توصیه میشود اساتید سبک یادگیری غالب هر کلاس را مشخص و بر اساس آن روشهای تدریس را برنامهریزی کنند. نتایج این پژوهش میتواند اطلاعات مفیدی برای بهبود تجربیات یادگیری دانشجویان علوم پزشکی فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، کلب ، دانشجو