تدوین شاخص های صلاحیت بالینی رشته فیزیوتراپی درایران

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 50

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MEMED21_025

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه : صلاحیت بالینی که در منابع گوناگون از آن به عنوان شایستگی و تبحر بالینی نیز یاد می شود، عبارت است از به کارگیری مدبرانه و همیشگی مهارت های تکنیکی و ارتباطی ، دانش ، استدلال بالینی ، عواطف و ارزش ها در محیط های بالینی به منظور پاسخگویی به موقعیت های بالینی . فیزیوتراپیست ها متخصصین اولیه مراقبت سلامت هستند و از طریق به حداکثر رساندن عملکرد و بهبود کیفیت زندگی کمک می کنند تا افراد در طول زندگی خود مولد و سازنده باشند. بیش از ۵۰ سال است که فیزیوتراپیست ها در ایران خدمت می کنند ولی تاکنون شاخص های صلاحیت بالینی برای این رشته در ایران تدوین نگردیده است . ارتقاء صلاحیت بالینی دانش آموختگان فیزیوتراپی به علت پیچیدگی و نامعلوم بودن محیط بالینی کار چالش برانگیزی است .سرپرست ها مشکلاتی را در زمینه ارائه خدمات به بیمار و آموزش دانشجویان و ارزیابی صلاحیت بالینی تجربه می کنند. بنابراین ، این مطالعه با هدف تدوین شاخص های صلاحیت بالینی رشته فیزیوتراپی در ایران طراحی و انجام شد.روش اجرا: این مطالعه کیفی در چند مرحله انجام شده است . ابتدا گروهی از متخصصان که توانایی ارائه نظرات صحیح درباره موضوع را داشتند انتخاب و با تشکیل پانل متخصصان به بررسی و تدوین شاخص های صلاحیت بالینی پرداختند. پس از جلسات متعدد پیش -نویس صلاحیت ها در قالب پرسشنامه تهیه گردید. پس آن گروهی از متخصصان از سراسر کشور با حداقل ۵ سال سابقه کار در حرفه فیزیوتراپی جهت انجام راند اول دلفی انتخاب شده و پرسشنامه جهت نمره دهی به گزاره ها و اظهارنظر برای آنها ارسال شد. پاسخ های دریافتی تجزیه و تحلیل گردید و با نظر اعضای پانل تخصصی پرسشنامه اصلاح شد و مجددا برای شرکت کنندگان ارسال شد. بر اساس پاسخ های دریافتی دور دوم دلفی و نظر اعضای پانل تخصصی شاخص های صلاحیت بالینی رشته فیزیوتراپی تدوین گردید.بحث و نتیجه گیری : پانل متخصصان با حضور ۵ نفر تشکیل شد. پس از بحث و تبادل نظر اعضاء و بررسی رویکردهای سازمان ها و کشورهای مختلف در مورد صلاحیت بالینی فیزیوتراپیست ها، رویکرد World Confederation for Physical Therapyبه عنوان مبنای اصلی تعریف شاخص های صلاحیت بالینی قرار گرفت . ۱۱ فصل کلی تعریف شد. فصل ۱ شامل ۱۲ قسمت و فصل ۱۰ شامل ۶ قسمت بود.پرسشنامه ای برای اجرای راند اول دلفی تهیه گردید. پرسشنامه به صورت الکترونیک بود و با فرم ساز گوگل طراحی شد. ۱۶ نفر فیزیوتراپیست صاحب نظر پرسشنامه را بررسی و پاسخ ها را ارسال کردند. بر اساس میانگین نمرات و نظرات بیان شده ۳ گزاره حذف و۵۱ گزاره اصلاح گردید و بر این اساس جهت انجام راند دوم دلفی پرسشنامه جدیدی در فرمت فایل Word تهیه شد و مجددا ارسال شد.در آنالیز انجام شده در راند دوم ، میانه نمرات تمامی گزاره ها ۵ و میانگین تمامی گزاره ها بالاتر از ۵/۴ بود. در این مرحله ۱۵ گزاره تغییر کرد و با تایید اعضای پانل متخصصان شاخص های صلاحیت بالینی رشته فیزیوتراپی در ایران تدوین گردید.بحث و نتیجه گیری : در این مطالعه شاخص های صلاحیت بالینی رشته فیزیوتراپی در ایران تدوین شد. این شاخص ها می تواند باعث هدایت عملکرد بالینی فیزیوتراپیست ها و ارتقاء عملکرد آن ها شود. این شاخص ها بستر مناسبی را در جهت ارتقاء آموزش و ارزشیابی عملکرد بالینی فیزیوتراپی فراهم می نماید.

نویسندگان

ایمان رضایی

دانشگاه ع. پ. شیراز،

محسن رازقی

دانشگاه ع. پ. شیراز،

کتایون جلالی

دانشگاه ع. پ. شیراز،

لیلا بذرافکن

دانشگاه ع. پ. شیراز،