یادگیری سیار و دلالت های آن در برنامه درسی

هدف اصلی این مقاله تبیین یادگیری سیار و پیامدهای آن در برنامه درسی است. یادگیری سیار به عنوان مدلیاز یادگیری الکترونیکی اشاره به کسب دانش، نگرش و مهارت با بهره گیری از فناوری های سیار دارد. در اینپژوهش کیفی از نوع جستار نظرورزانه، روش جمع آوری و تحلیل مستندات استفاده شد. بخش اول این مقاله بهمطالعه نظریه ها و مدل های یادگیری سیار پرداخت و در بخش دوم، دلالت های آن در عناصر برنامه درسی ازنظر میلر استخراج و به روش هدایت شده و تاملی تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که اهداف دریادگیری سیار مبتنی بر فعالیت یادگیرنده تنظیم می شود. یادگیرنده در مرکز یادگیری قرار دارد . مدرس ازانتقال دهنده دانش به تسهیل کننده یادگیری تغییر می یابد. محتوای برنامه درسی به صورت چندرسانه ای،خودآموز، تعاملی است. شیوه های تدریس تعاملی، مباحث های، مسئله محور و مبتنی بر خلاقیت است. ارزشیابییادگیرنده محور، متنوع، فرآیندی و تعاملی است.

کلیدواژه ها:

یادگیری سیار ، برنامه درسی ، فناوری همراه ، یادگیری همراه