پیش بینی مهارت های مدیریت زمان انجام تکالیف درسی بر اساس مدل کوپر در دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول تبریز

یکی از مهارت های لازم برای موفقیت تحصیلی دانش آموزان مدیریت زمان است. این مهارت از جمله مولفه های خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نقش عوامل مختلف مدل کوپر در مهارت مدیریت زمان دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی با روش همبستگی انجام گرفت. آزمودنی های پژوهش، شامل ۴۰۰ دانش آموز دختر بودند که به وسیله نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از نواحی آموزش و پرورش تبریز انتخاب شدند. از پرسش نامه پس خوراند فراهم شده از طرف معلمان (تراوتین و همکاران، ۲۰۰۶)، جهت گیری انگیزشی (ژو، ۲۰۱۰)، مقیاس تنظیم محیط (ژو، ۲۰۱۰) و مقیاس مدیریت زمان تکالیف (ماکان، ۱۹۹۴) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات روش های آماری آزمون معناداری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام به کار رفت. نتایج پژوهش نشان داد که ابتکار عمل در تنظیم محیط، پس خوراند فراهم شده از طرف معلمان و جهت گیری انگیزشی یادگیری مطالب درسی پیش بینی کننده مهارت مدیریت زمان تکالیف درسی دانش آموزان است. این متغیر ها ۲۶ درصد واریانس مهارت مدیریت زمان تکالیف درسی را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، تنظیم محیط ، بازخورد ، جهت گیری انگیزشی