حمایت اجتماعی و اضطراب در سالمندان شهر همدان

هدف: امروزه باتوجه به میزان رشد درخور توجه سالمندی در ایران، بیش از گذشته به حفظ و ارتقای سلامت و کیفیت زندگی سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب پذیر توجه می شود. هدف از انجام دادن این مطالعه، بررسی رابطه حمایت اجتماعی و اضطراب در سالمندان است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است، ۳۸۰ نفر از سالمندان شهر همدان با روش نمونه گیری دردسترس بررسی شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، علاوه بر پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، از پرسش نامه حمایت اجتماعی و مقیاس اضطراب سالمندان نیزاستفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های آماری ضریب هم بستگی و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: ۳۸۰ سالمند در مطالعه شرکت کردند که ۶۸/۹ درصد مرد و ۹۰ درصد متاهل بودند. متوسط سن سالمندان در این پژوهش، ۶۸/۰۶ سال با انحراف معیار ۶/۷۲ بود. براساس یافته های پژوهش،حمایت اجتماعی با اضطراب و تمامی خرده مقیاس های آن رابطه منفی و معناداری دارد که دراین بین، خرده مقیاس شناختی بیشترین هم بستگی را نشان می دهد (۰/۰۰۱>P و ۰/۴۹۴-=r). نتیجه گیری: باتوجه به روند روبه رشد سالمندی، توجه به تعیین کننده اجتماعی سلامت مانند «حمایت اجتماعی»،برای کاهش اضطراب سالمندان ضروری است و اهمیت خاصی دارد.

کلیدواژه ها:

Elderly ، Social support ، Anxiety ، سالمندان ، حمایت اجتماعی ، اضطراب