افزایش مرگومیر ناشی از گازهای گلخانه ای و مسئولیت کیفری شرکتهای تجاری در قتلهای اقلیمی

در عصر حاضر یکی از دغدغه های مشترک جامعه جهانی، جلوگیری از تخریب محیط زیست و بررسی روشهای حفاظت ازآن است. به شکلیکه سازمان ملل یکی از مهمترین مولفه های حمایت ازامنیت انسانی را امنیت زیست محیطی قلمداد کرده است؛ دراهمیت این موضوع ازمنظر همه جوامع گوناگون، به حدی است که ضرورت حفاظت از محیط زیست در اسناد مختلف داخلی، منطقه ای وبین المللی، به کراتمورد توجه وتاکید بوده است. با توجه به اینکه تامین هدف حفاظت از محیط زیست در گرو اتخاذ یک سیاست کیفری منسجم وکارآمد درقبال جرایم زیست محیطی است، در این تحقیق با تمرکز برآسیب شناسی قوانین و سیاستهای کیفری ایران در مورد گازهای گلخانه ای ومسئولیت کیفری شرکتهای تولید کننده این گازها در قتل های اقلیمی، تلاش شده تا ضمن نقد قوانین، یکی از مهمترین بخش های سیاستجنایی، یعنی سیاست کیفری در قبال جرائم زیست محیطی را مورد نقد قرارداده و در پرتو آن با درک خلاها و کاستی های سیاست کنونی،زمینه اتخاذ یک سیاست کیفری مطلوب و کارآمد فراهم شود. در این تحقیق که از طریق مطالعه کتابخانه ای و به روش توصیفی – تحلیلیصورت گرفته، مشخص شد که سیاست کیفری ایران در قبال افزایش مرگ ومیر ناشی از گازهای گلخانه ای از مواردی نظیر تشتت قوانین،جرم انگاری های مقید به نتیجه، خلا ضمانت اجراهای کارآمد، ناکارآمدی جهات عام شروع به تعقیب، فقدان مراجع تخصصی در رسیدگیو اطاله دادرسی و ضعف مشارکت نهادهای مدنی رنج می برد و لذا بازنگری و اصلاح قوانین موجود در این عرصه امری اجتناب ناپذیر می نماید.

کلیدواژه ها:

سیاست کیفری ، جرائم زیست محیطی ، آلودگی هوا ، گازهای گلخانه ای ، شرکتهای تجاری