ارائه مدل ارتقاء رهبری اخلاقی در مدیریت ستادی وزارت آموزش و پرورش

هدف: این پژوهش با هدف ارائه مدلی برای ارتقاء رهبری اخلاقی در مدیریت ستادی وزارت آموزش و پرورش انجام پذیرفت. روش: این پژوهش توسعه ای - کاربردی از نوع پژهش های آمیخته(کیفی – کمی) است که در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون برای شناسایی ابعاد، مولفه ها و عوامل موثر استفاده شد و در بخش کمی از روش توصیفی-پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اعضای هیات علمی دانشگاه در رشته های مدیریت آموزشی و مدیریت فرهنگی همچنین مدیران ارشد وزارت آموزش و پرورش بودند که با ۱۴ مصاحبه به اشباع نظری رسید. در بخش کمی با فرمول کوکران تعداد ۲۰۲ نفر از مدیران کل و معاونین در سطح ستادی وزارت آموزش و پرورش به عنوان نمونه انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با روش CVR  تایید شد. آلفای کرونباخ با ضریب ۰.۸۰۲ نشان از پایایی بالای این پرسشنامه دارد. یافته ها: در بخش کیفی برای رهبری اخلاقی ۵ بعد و ۳۱ مولفه و برای عوامل موثر بر رهبری اخلاقی ۹ عامل اصلی و ۴۳ عامل فرعی شناسایی گردید. با توجه به نتایج به دست آمده، مدل تحقیق نشان داد که از بین ابعاد رهبری اخلاقی و عوامل موثر بر رهبری اخلاقی، ابعاد رهبری اخلاقی با ضریب ۰.۵۲۴ و عوامل موثر با ضریب ۰.۴۹۱ بر رهبری اخلاقی تاثیر دارند که نشان دهنده این است که ابعاد  اهمیت بیشتری در ارتقاء رهبری اخلاقی دارند. نتیجه گیری: مدیریت ستادی در وزارت آموزش و پرورش از طریق بکارگیری مولفه های رهبری اخلاقی بهتر می تواند رهنمودهای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را محقق کند.

کلیدواژه ها:

رهبری ، اخلاق ، ارتقاء رهبری اخلاقی ، آموزش و پرورش