شناسایی و پاره بندی پهنه گسله ایذه بر اساس شواهد ساختاری و مورفوتکتونیکی، زاگرس، ایران

کمربند چین خورده – رانده زاگرس توسط گسله های عرضی با امتداد NNW-SSE (160-150 N) بریده و بهم ریخته شده اند. تمامی گسله های عرضی شناسایی شده در بخش شرقی زاگرس قرار گرفته و هیچ شواهدی از گسلش در بخش غربی ارائه نشده است. در طی این پژوهش با استفاده از شواهد صحرایی و مورفوتکتونیکی وجود پهنه گسله ایذه در غرب گسل کازورن به اثبات رسیده و متعاقب آن پاره گسله های اصلی آن مشخص گردیده است. تمامی شواهد سینماتیکی مشاهده شده : نظیر خمشهای ساختاری راستگرد، بریده و جابجا شدن راست بر محور تاقدیس های مسیر، ایجاد چینهای نردبانی (مرتبط با یک زون برشی راستالغز راست بر) و بالا امدن ناودیسهای مسیر را می توان در ارتباط با زون برشی راستالغز راست بر ایذه با امتداد N150 دانست.