بررسی همبستگی اضطراب کرونا، دلواپسی و طرحواره منفی گرایی در پیش بینی اضطراب یادگیری دانش آموزان مدرسه حافظ شهرستان نیشابور در همه گیری کووید-۱۹

ویروسهای کرونا گروه بزرگی از ویروسها هستند که می توانند حیوانات و انسانها را آلوده کنند و باعث بروز ناراحتی های تنفسی شوند و مشکلات روانشناختی زیادی را در پی داشته باشند. هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش اضطراب کرونا، دلواپسی و طرحواره منفی گرایی در پیش بینی اضطراب یادگیری دانش آموزان در همه گیری کووید ۱۹انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی است و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی مدرسه حافظ شهر نیشابور در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱بود. با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه تعداد ۲۱۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه -های اضطراب بیماری کرونا (علیپور و همکاران، ۱۳۹۸)، باورهای فراشناختی (ولز،۱۹۹۷)، دلواپسی پنسیلوانیا (میر، میلر و متزگر، ۱۹۹۰) و اضطراب یادگیری (پکران، گوتز و پری ، ۲۰۰۲ ،۲۰۰۵)، که به صورت برخط منتشر شد، پاسخ دادند. دادهها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با بهره گیری از نرم افزار SPSS۲۴ مورد تحلیل آماری قرار گرفت . یافته ها: نتایج نشان داد که بین دلواپسی ، طرحواره منفی گرایی و اضطراب کرونا با اضطراب یادگیری دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد(.(p>۰/۰۰۱ همچنین نتایج رگرسیون نیز نشان داد ۲۸ درصد از واریانس اضطراب یادگیری توسط اضطراب کووید۱۹، طرحواره منفی گرایی و دلواپسی ، پیش بینی می شود( (P>۰/۰۰۱، R=۰/۵۳، .(R۲=۰/۲۸ همچنین اضطراب کووید۱۹ سهم بیش تری در پیش بینی و تبیین اضطراب یادگیری داشت . نتیجه گیری : این نتایج تلویحات کاربردی در طراحی مداخلات مورد نیاز در زمان همه گیری کووید۱۹ و پیامدهایی چون اضطراب یادگیری در دانش آموزان را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، دلواپسی ، طرحواره منفی گرایی ، اضطراب یادگیری ، دانش آموزان